ყველგან გამოგყვები (24)

-ხო გითხარი თავი დამანებე თქო-უხეშად უთხრა ნინამ. -შენთან არც მოვსულვარ-გაუღიმა დაჩიმ და როსს მიუტრიალდა-ერთი წუთით შეილება?

რელიქვიების მცველი ( თავი 9)

,, ახლა შემოდგომაა, ყვავილები რატომ ყვავის?“-გაიფიქრა და წამოდგომა სცადა, თავი სტკიოდა, ხელი გაისვა და გაახსენდა რომ რაღაც მოხვდა. ,, ნეტავ სად ვარ?“. წამოდგა და წყალთან მივიდა და გაღმა ნაპირზე გაიხედა, იქაც არავინ ჩანდა. ,,აქ როგორ მოვხვდი?“

"hopeless" (თავი 7)

-ნიკაა, ძილისგუდა გაიღვიძე რაა -რა ხდებაა? დღეს შაბათია არ ვმუშაობ -აუუ გაიღვიძეეე, წამოდი რა წავიდეთ -სად წავიდეთ გოგო -საშოპინგოდ, ქორწილისთვის ხომ უნდა მოვემზადოოოთ -რა გვინდა საშოპინგოდ?

ყველგან გამოგყვები (23)

-ნინა, წამო პალატაში დაგაბრუნებ, შენებმა რომ გაიღვიძონ და ვერ გნახონ ინერვიულებენ. -არა, გადი! დამანებე-ნინამ ხელების ქნევა დაიწყო. -ნინა, არ შეილება უფრო ცუდად გახდები.

მენატრები...

გამარჯობათ მე ანი მქვია და 17-ის ვარ,მყავს 2 ძმა და მამა, დედა 3 წლის რო ვიყავი მაშინ ავარიაში გარდაიცვალა, ახალა სამ ადამიან მე ვუვლი... დღეს კი საცხოვრებელი ადგილი შევიცვალეთ, რა საშინელებაა როცა მარტომ თავიდან უნდა დაალაგო ხუთ ოთახიანი სახლი...

წარსულის ბილიკი 4

ჩაბნელებულ ოთახში ფარდებს ვწევ და ფანჯრიდან ვიყურები. სავსე მთვარე, მედიდურად იყურება და არე-მარეს ანათებს, ლურჯი ცაც მას უერთდება და ცოტახანში პირს სატირლად ხსნის. წვიმის წვეთები, ხმაურიანად ეცემიან ძირს და გარემოს ასველებენ, თითქოს უნდა საბოლოოდ

ყველას წინააღმდეგ (დასასრული)

გამაღვიძა,თვალები დავაჭყიტე და რა დავინახე ეს? ყავა ჰქონია მოხარშული ჩემთვის. მეც გამოვართვი და მოვსვი,სესილია კი გახდას იწყებდა. ჩემს წინაშე ისე შოშვლდებოდა

მხოლოდ ერთხელ! (თავი 1)

–წამო მაღლა დაიძინე გოგონა ერთხანს შეცბა,ალბათ რამის შიში შეეპარა,გატეხილი,გაბზარული და შეშინებული ხმით მითხრა –არ მინდა ალე არ მეძინება –წამოდი სულელო ოთახს განახებ მერე მე ქვემოთ ჩამოვალ –ააა კარგი –სულელი ხარ

დეკემბრის რომანი (2)

სასიამოვნოდ გამცრა ტანში,როცა კარის მოჯახუნებასთან ერთად, არჩის გახშირებულმა სუნთქვამ დაარღვია სიჩუმე. უპარდონოდ მოიქცია ჩემი თავი ხელებში და წინააღმდეგობას რომ ვერ გადააწყდა დაიწყო:

მხოლოდ ერთი

შევაღე ოთხის კარი, ჩანთა იქვე სკამზე მივაგდე, ქურთუკი გავიხადე და იმავე სკამზე გადავკიდე, გავექანე საწოლისკენ და გავწექი. ვფიქრობდი რა გავაკეთე და საკუთრ თვზე ნერვები მეშლებოდა. ალექსი ხომ ჩემი მეგობარია, რატომ ვერ გამიგო? ის მეგობარია და არ მინდა