წყეული ღამეები[10]

-მოდი შევიდეთ-ხელკავი გამოსდო ნინის ნაზად და გაუღიმა-შენი თვალები ძველებურად ბრწყინავს-თვალი ჩაუკრა ნინის,მაგრამ გოგონას რეაქცია არ ჰქონია.ეტყობოდა,რომ ყველაფერს უემოციდ აკეთებდა.როგორ შეეძლო გული დაედო ამ წვეულებისთვის,როცა..როცა მაიაზე

გევედრები,ეცადე მიცნო ( 6 )

-რატომ მომატყუე თამრო?-წამში მობრუნდა მისკენ და მთელი ძალით მხრებში ჩააფრინდა,მის თვალებში ცრემლები ჩაგუბებულიყო,მხოლოდ და მხოლოდ უიმედობას ამოიკითხავდით.ქალს გული გადაუქანდა-"ნუთუ სიმართლე გაიგო?როგორ ? საიდან?"-თავში ათასმა აზრმა გაურბინა

მოიისფრო [8]

ბიჭს სამსახურშიც უნდა მოეგვარებინა საქმე, ბაიას დედასაც უნდა დალაპარაკებოდა და საბუთებიც მოეწესრიგებინა გასამგზავრებლად. ამ დღეებში თებრონე და თათულიც უნდა ჩამოეყვანა ცოტა ხნით, წასვლის წინ მათთან ერთად ყოფნა უნდოდა.

ფიქტიური (თავი 2)

-ჩემო გოგო როგორ შეცვლილხარ ამ ერთ კვირაში - დაკვირვებით მათვალიერებდა ნინო და თან თმებზე მეთამაშებოდა. -ვაიმე ნინო შენ რო არ მყავდე გავაფრენდი რაა! აიიცი როგორი ადამიანია თორნიკე? ადამიანიც არა.ვძულვარ და არც კი ცდილობს რომ მისი

დაბრუნება (თავი 4)

მეორე დილით განცხადება დავწერე სამსახურიდან წასვლაზე, მაგრამ ირაკლიმ არ დამიკმაყოფილა, ხელშეკრულებაა გადმომიღო და მაჩვენა ის პუნქტი სადაც ეწერა, თუ ხელმძღვანელთა საბჭო საჭიროდ ჩათვლიდა ჩემს საჭიროებას სამსახურში ხელფასს გამიზრდიდნენ 20% -ით

ბედნიერება გაზიარებით (27)

_კი, მაგრამ, როგორ, რანაირად... - თვალები გაუფართოვდა გოგონას და გამშრალ ყელში ნერწყვი ხმაურით გადაყლაპა. _ნუცა, ამხელა გოგო ხარ და კი უნდა იცოდე, ქალები როგორ ხდებიან ორსულად. - უთხრა ახალაძემ მთელი სერიოზულობით. _ხუმრობის დროა ახლა? გვანცა,

თორნიკე..(სრულად)

უკვე გაყინული ხელებით, ცივ წყალში რეცხავს ჭურჭელს ნატალია კატუკია. უკვე იმდენად მიეჩვია სიცივეს, ვეღარც გრძნობს.. დიდი მონდომებით ავლებს წყალს გასაპნილ ჭურჭელს და გონებაში ვიღაცას ელაპარაკება: "მოწიე პატარავ.. მოწიე..

მაპატიე (თავი 4)

გაოგნებული ვიყავი, თავში ათასი კითხვა მიტრიალებდა. ვინ იყო ის? ან საიდან იცოდა რომ გვირილები მიყვარს? ეს ახლო მეგობრების გარდა არავინ იცის. ვითომ ნიკა? არაა... ნიკა არ იქნება, ასეთი რაღაც არასდროს გაუკეთებია. ჩემი რომელიმე თაყვანისმცემელი? მაინც

ღამის ზმანება (1 ნაწილი)

სიბნელე... შიში... ვიღაც მამაკაცი ჩემგან ზურგით იდგა... ხელში რაღაც ეჭირა, მაგრამ რა არ ვიცი... მოტრიალდა... სახე ვერ გავარჩიე... მხოლოდ შრამი დავინახე მარცხენა მხარეს, მკერდზე. საკმაოდ თვალშისაცემი იყო... -დამშვიდდი... - მითხრა ბოხი ხმით და ჩემკენ

სკოლა ბავშვების წესებით (22)

მეორე დილით დიდი ხვეწნის მერე ელენე სასტუმროში გამოწერეს. გიამ ექიმს ეხვეწა ახალი წელი მოდის და არ გვინდა საავადმყოფო დაგვებედოსო. ექიმმა მკაცრად გააფრთხილა ფეხზე გავლის უფლება არ მისცეთო. გახარებულმა ნინიმ და მარიმ ტანსაცმელი მოუტანსეს და ჩაცმაშიც