ჩემი ოცნების გოგო ხარ!!!

ამასობაში სახლშიც მივედი. სახლში რომ შევწდი ნიაკო კარებში შემეგსბა მარიამი მიბღვერდა. რა უნდა იმ ბავშვს არ ვიციი რა უნდა ვაკონტროლებ ხოლმე და არ სიამოვნებს გოგოს. ვაი მაგის პატრონს რა. ეგრე ოთახში შევწდი და წამოვწექი და იმ გოგოზე ფიქრი დავიწყე და

საუკეთესო არჩევანი (6)

-დინა,პატარა ბავშვივთ ქვითინებ-ჩემი სახე ხელებში მოიქცია -აღარ შემიძლია! დავიღალე! ვინც შემიყვარდება ყველა ზურგს მაქცევს რა დავაშავე ასეთი!-გულამომჯდარი ვბღაოდი,როცა გავაანალიზე რა ვთქვი უკვე გვიანი იყო,თუმცა ახლა ეს ნაკლებად მადარდებდა,უთქმელადაც

ნაია 2

ძალიან დიდხანს ვიარეთ,ცოტაც და ჩამეძინებოდა,უკვე თვალებს ვხუჭავდი რომ მანქანა გააჩერეს,რომ გადმოგვიყვანეს მაშინვე მივხვდი რომ სვანეთში ვიყავით.სახლში შეგვიყვანეს და ერთ ბნელ ოთახში ჩაგვკეტეს,უკვე დაღამდა ამიტომ დავიძნეთ,რომ გაგვეღვიძა კარები გაიღო

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან-10 თავი

თვალები გავახილე და გიორგის ავხედე ჯერ კიდევ ეძინა,სახეზე ხელი მოვუსვი და ნაზად ვაკოცე ლოყაზე,მე კი წამოვდექი ჯინსის მოკლე შორტი,ტოპი მაისური და ვანსები ჩავიცვი თან სათვალეც გავიკეთე,პირველ სართულზე ჩავედი,არავინ იყო,როგორც სჩანს ყველას ძინავს.საათს

მეცამეტე თვე (პირველი ნაწილი)

_კარგი, -თვითონაც არ იცის, რატომ დასთანხმდა, მაგრამ ახლა ჭირვეულობის თავიც კი არ ჰქონდა. რამე საჩუქარს აურჩევდა და მივიდოდა. მალევე დაბრუნებოდა უკან, ეგ არაფერი. _აუ, მომკლავს ლაშა, მაგრამ რომ არ გითხრა არ შემიძლია, -საცოდავი ხმით ამოილაპარაკა და

ქალიშვილი პროვინციიდან 7

-თუ ჩემთვის რამის მოყოლა მოგინდება მიამბე, თუ არადა მე არაფერს დაგაძალებ-მეგობრულად გამიღიმა ალექსანდრემ. მე თავი დავუქნიე და საძინებელში შევედი. მაშინვე სააბაზანოს მივაშურე. მინდოდა ყველაფერი გადამეხარშა. ერთსაათიანი შხაპის შემდეგ წყლიდან ამოვედი

ბანდიტი და პრინცესა V

-მე მე შენზე ვგიჟდები... ესე ნაზად და ესე ზრდილობიანად არავისთან მისაუბრია უბრალოდ შენთან სულ სხვა ადამიანი ვხდები ეს შენი და შენი სინაზის შენი სიწყნარია შენისაოცარი ხასიათის ბრალია შენი მწველი ლურჯი თვალების შენი მნათობი ოქროსფერი თმის შენი საოცარი

გრძნობები რომელიც არიმალება (თავი 6)

- გამიშვი გავიგუდე ! (ანი) - უიი მაპატიე ( სანდრო ) და ხელები გამიშვა - ანი ნახე რა ლამაზია თბილისი ? - კი მართლაც რომ ძალიან ლამაზია ! ( ანი ) - მაგრამ ამაზე უფრო ლამაზი შენ ხარ და ჩვენი სიყვარულია ! ხელები მაგრად მომხვია მერე ხელში ამიტაცა და

უკუნეთს უხდება რითმა (მეექვსე და მეშვიდე თავები)

-იცი, სანდრო მე არ მახსოვდა... -ვიცი, არც მე. დილით შემახსენა დედაჩემმა. ცოტა ხნით ორივე გავჩუმდით. უხერხული სიჩუმე იყო, მასთან თავს კი არასდროს ვგრძნობდი უხერხულად, თითქოს ჩემი სიბნელის ნაწილი იყო, არაფერი სხვა, არაფერი უცხო.

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 2) გაუაზრებელი ნაბიჯი

გაქცევაც ვცადე...არ გამომივიდა... უზარმაზარი ბეტონის გალავანიდან მაშინ ჩამომხსნა დაცვამ , როცა ზედ გაჭირვებით ავფოფხდი და თავი უკვე სამშვიდობოს მეგონა.მაშინვე ბატონ ნიკოლოზს დაურეკეს...ეხლაც მახსოვს ჭიშკართან ბორბლების დამუხრუჭების საშინელი ხმა...