ძველი ბიჭის გახდები 5

მალე მოვიდნენ ანა და გიო, საღამოდ კი გავისერნეთ, საპირფარეშოში გავიდა ორი წუთით იქიდან რომ გამოვიდა ლანის ცუდად გახდა, გამწარებული ზაზა კოკას სცემდა, ვერაფერს ვერ ხვდებოდა.. გაოგნებული იყო არაფერი ესმოდა გონს მაშინ მოვიდა როცა უკვე გაააშველეს,

ქორწილების ორგანიზატორი 5

ღამის 3 საათამდე რომელიღაც მიყრუებულ ბარში ვიჯექით და ვლაპარაკობდით, ნიკა მართლაც რომ "გამოილეშა", მე თავს ვიკავებდი. გავხედავდი გამეცინებოდა, "შაში-ბეშივით" გაურბოდა თვალები, თან რაღაცეებს ბოდიალობდა ვითომ მაცინებდა -ნიკა არ გინდა წავიდეთ? ძაან

შურისძიება თუ?!...(დასასრული)

-დაგიჭერენ,რამე არ დმაართნო საკუთარ თავს -რატომ ნერვიულობ..? -მე...მე..-დაიბნა ნატალია,რა ეპასუხნა არ იცოდა,ამას წინათ თვითონ აპირებდა მის მოკვლას,წაბარბაცდა -მთვრალი ხარ-ჩაიღიმა-აღარავინ დამრჩა მაინც,წადი დაიძინე -არ წავალ-გაჯიუტდა ნატალია

ეგოისტი ..20..

–ეგ კაბა ჩემს სურათს არ უხდება, ეს ჩაიცვი –თმები გაიშალე –კედები გაიხადე –თვალები უფრო მეტად შეიღებე. ანასტასიას საძინებელი, საძინებელი ისეთი ლამაზი და ნაზი ნატქვამია რომ

პირველი ღამე - 9 (დასასრული)

სრულ ნეტარებაში და სიყვარულში გავიდა 7 თვე ჩემი მშობიარობის სცენა რომ გენახათ შეგეცოდებოდით ... ამდენად მტკივნეული არ მეგონა თავიდან ისე მიტევდა ეს მაიმუნი ბავშვი მუცლიდან მეგონა მუცლიდანვე გამოძვრებოდა მეც დამანგრევდა და ჩემს ორგანოებსაც ...

უთარიღო დღეები (11)

არვიცი, როგორ, რანაირად, მაგრამ ფაქტია, რომ მარიამმა ორშანათ საღამოს დამირეკა და მითხრა, რომ მისი შვილი -თოკოს ძიძა ვიქნებოდი. არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, ისე ძალიან გამიხარდა...

ნაწილი პირველი თავიIV

IV. გამოღვიძება -როგორც იქნა მოხვედი გონს,-ალექსი მიწაზე ზის და აგრძელებს,-ადექი უნდა წავიდეთ.-ზოგადად არაფრის ახსნა არ იცოდა ალექსმა მაგრამ ამ შემთვევაში ასე არ გამოვიდოდა. წამოდგომაში მეხმარება, საშინელ სისუსტეს და თავის ტკივილს ვგრძნობ,თვალებში

წითელი ფეხსაცმელი [9]

_ არსადაც არ წახვალ! _ იყვირა ახვლედიანმა, ქალს მიეჭრა და მაჯაში ჩაავლო ხელი.ნიამ ზიზღით მოხედა და დემონსტრაციული ჟესტით გაითავისუფლა მაჯა._ ხელი არ მახლო! გესმის, არ მომეკარო, იცოდე! _ კბილებში გამოსცრა, ფეხსაცმელს ხელი დაავლო და კარისკენ დაიძრა._

როდესაც მარტო რჩები (4)

ყოველი დღე ასე იწყება! დილით კოლეჯი ღამით მუშაობა, მოწყენისთვის დროც კი არ მრჩება. 3 თვე გავიდა რაც თავშესაფრიდან წამოვედი, ვცდილობ არ დავეცე , მინდა უფრო მეტი გავაკეთო ჩემი საყვარელი ადამიანების საპოვნელად მაგრამ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 15)

ბიჭების შემოსვლის მერე კოკას ხასიათი შეეცვალა, დაძაბული იჯდა, ხან ტელეფონს ხან კიდე სიგარეტის კოლოფს ათამაშებდა ხელში, ასე ვიყავით თითქმის 1 საათი, ვსაუბრობდით ყველაფერზე, კოკა ძალიან კარგი ადამიანი ჩანდა და იყო კიდეც. საუბარშიც ეტყობოდა დაძაბულობა.