არჩევანი თავი 10

ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მაგრამ დავრთე ნება ჩემთან დაწოლილიყო , ისევე მეფერებოდა თმაზე როგორც მიშომ იცოდა მართლა მალე დამეძინა ისე ტკბილად მეძინა როგროც დედასთან ჩახუტებისას ვიცოდი ხოლმე

დრო {4}

-დათვერი პატარა? -ჰო. -ყურებამდე იღიმოდა, თან აბჭყვიალებული თვალებით შესცქეროდა გიგანს. -ბჭყვიალა ხარ, სულ ბჭყვიალებს შენი თვალები…

აკრძალული სიყვარული (მეთორმეტე თავი)

-მია ჯაფარიძე თანახმა ხართ ცოლად გაჰყვეთ თორნიკე კილაძეს?იყოთ ერთად ჭირში და ლხინში??? ... ბედნიერებასა და მწუხარებაში??? .. სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ??

ემოციების მსხვერპლი (სრულად)

სტანდარტულად უხერხული სიჩუმის გამო, თავი სულაც არ მიგრძვნია ცუდად, პირიქით ერთმანეთს თვალმოუშორებლად ვაკვირდებოდით და აზარტში შესულები, სულაც არ ვგრძნობდით რაიმე კომპლექსს. სახეზე მშვიდი გამომეტყველება ჰქონდა, არ იკითხებოდა არც ირონია, არც აღელვება,

კომა. თავი 7. წარსული. ნაწილი 3.

ივნისის მშვიდი საღამო იყო...ჩემს სულში კი ედემის ბაღივით გაფერადდა სამყარო...სამყარო, სადაც ამდენი წელი გაუჩერებლად თოვდა...ის დაბრუნდა...ის აქ არის...რეალურია? არ ვიცი...მაგრამ, თუ სიზმარია, მინდა რომ არასდროს დასრულდეს...

დრო {3}

-ცხელ შოკოლადს. -წვრილი ხმით ჩაილაპარაკა და თავი ოდნავ ამოსწია მამის ყელიდან კაცის უკეთ დასანახად. -ახლავე ქალბატონო. -თბილად გაუღიმა ბავშვს, მერე ტელეფონით თავის მდივანს დაურეკა და თვალი ლუკას გაუსწორა. -გისმენ. -დაბრუნება უნდა გთხოვო. -როგორც კი

ბალერინა(სრულად)

ქუჩაში მივდიოდი ნაცნობმა სურნელმა ცხვირის ნესტოები რომ ამიწვა. კედელს ინსტიქტურად მივეყრდენი და თვალები ძლიერად დავაჭირე ერთმანეთს. „ოღონდ ეს არა..ოღონ შენ არა!“

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 7)

ის საღამო კარგად არ მახსოვს მაგრამ მაშოზე ძალიან გაბრაზებული ვიყავი, ისეთი გაბრაზებული ვიყავი, რომ თვალებშიც კი არ ვუყურებდი. ის კი გიჟდებოდა ჩემს თვალებზე მე კიდე მხოლოდ იმას ვეკითხებოდი გაბრაზებული ელაპარაკა თუ არა ანჩოს.

განსხვავებულნი (19)

არ წყდებოდა ლენკას ხმა,შორიდან მესმოდა მისი ერთ ადგილას მქონდა თვალი მიშტერებული და წარსულის კადრები ტრიალებდა ჩემს ირგვლივ.-ანანო გაიხსენე მია და გოგა,გესმის ანო? რამდენიმე შემორტყმის მერე გონს მოვეგე და ავქვითინდი,მოაჯირს

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) პროლოგი

თითქოს არ მსიამოვნებდა ის ფაქტი, რომ ჩემს ცხოვრებაში როცა მოეპრიანებოდა მაშინ იჭრებოდა და ყველაფერს თავდაყირა აყენებდა, თითქოს არ მსიამოვნებდა რომ არ მაძლევდა იმის საშუალებას, მის გარეშე კარგად ვყოფილიყავი (ძალიანაც რომ მოენდომებინა