მგონი მართლა ვამპირია –1–

-ჯეინ აღარ გამოდიხარ?დავიღალე აქ ყურყუტით.-რა არის ცეცხლი გიკიდია?? ცოტახანი დამაცადე აბაზანაში წესიერად მაინც მივიღო შხაპი ეს ყველაფერი იმხელა ხმაზე იყვირა სიცილი ვერ შევიკავე და ავხარხარდი.ისიც ამყვა.რა თქმა უნდა ის ხომ ჩემი

ცუდი ბიჭი (თავი 4 )

ჩემთან ძალიან ახლოს მოვიდა,მაგრამ თავი გვერძე გავწიე უარის ნიშნად.არ ვიცი ეს რატომ გავაკეთე,მაგრამ ახლა ასე მერჩივნა.ლეის არც დაუძალებია.ხელი მაგრად მომიჭირა და მხარზე თავი დავადე.ორივეს ჩახუტებულებს მინდორზე ჩაგვეძინა.

ჩვენ (7)

-შენ ჩემი ანგელოზი ხარ..-უთხრა იოანემ და ძალიან მაგრად ჩაეხუტა. გრძნობდა, როგორ კანკალებდა ანასტასია და გული ამოვარდნას ჰქონდა. -შენ კიდევ ჩემი ეშმაკი, რომელიც საჩუქრად გამომიგზავნა ღმერთმა, რომ სისულელეები ჩავიდინო

მე და მამა

ასეთი ისტორია ორ ნაწილად მაქვს დაყოფილი მაგრამ გადავწყვიტე რო გამეკეთებინა სრულად აქ მე ვყვები მამაჩემის ტყუილ სიყვარულზე იმაზე რი ფრთხილად უნდა იოცნებო რადგან ის ოცნება შეიძლება ახდეს.მე ვარ თაკო 13 წლის უბრალო გოგონა

InkeD #15

ჩვენი ცხოვრება ჩვეულებრივზე უფრო ბედნიერად და ხალისიანად წარიმართა.ყოველ წამს ბედნიერება შემოჰქონდა ნიკუშას ჩვენს ცხოვრებაში. მალევე შეეჩვია თემო მას და მეტიც სიგიჟემდე შეიყვარა.არ ვიცი ამ პატარა კაცუნამ ამდენი როგორ შეძლო

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი II)

- რა? - დაიწრიპინა სოფიმ და წინ მჯდომ გოგონას ჩააშტერდა. ის ზუსტად ლეტისავით გამოიყურებოდა. მას ლეტის ვარდისფერი კაბა ეცვა. ასევე ქერა თმა და ცისფერი თვალები. - მე მართა ვარ, - გაიმეორა მისმა დამ. ის ძალიან გაოცებული იყო.

სულის სარკე (თავი II)

ყოველი დღე მოულოდნელობებითაა სავსე.არ იცი რაა უნდა ელოდო,ამიტომ ცხოვრების დაგეგმვა ძალიან რთული,თითქმის შეუძლებელია.თუმცა შეიძლება დაგეგმო თუ როგორ გაატარო საღამო მეგობრებთან ერთად.სკოლა დავამთავრე.ბევრი ვისწავლე

ნაკვალევი პირველი ნაწილის დასასრული (21-22 თავები)

დიმკას სახლი ციხე-სიმაგრეს უფრო გავდა ვიდრე საცხოვრებელ ბინას. ოჯახი კავკასიურ ოჯახის ტიპთან შედარებით არ იყო მრავალრიცხოვანი, დედა, ცოლი და სამი მცირე წლოვანი შვილი: ორი ვაჟკაცი და ერთი გოგონა. ქალები აღმოსავლური წესით იყვნენ შემოსილნი. თავზე

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) მეცხრე თავი

ნელნელა გადიოდა დღეები და შემოდგომაც უკან მოუხედავად მიდიოდა. როგორც ნინი წავიდა და გამოგვეცალა უეცრად ხელიდან.წავიდა თუმცა საკუთარი კვალი დატოვა ყველას ცხოვრებაში. ის ყველასთვის ძვირფასი იყო. სულელი გულუბრყვილო გოგონა, სუიციდის მსხვერპლი და ჩემი

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (2)

გადმოსცვივდა ცრემლები. – არ შემიძლია რა... – ამოთქვა ასლუკუნებულმა და ანკას აეკრო. – არ გრცხვენია, ლუკა? რომ შემიშინე სტუმარი! – ბრაზით ჩაილაპარაკა გოგონამ. – ოჰ, მე ბოდიში! სტუმარი შევურცხვინე... – გაჯავრებით წარმოსთქვა, წამოდგა და გაბრაზებული