ცხოვრება ცეცხლის ალში (5 ნაწილი)

კაი ლიკამ გააღო,უკან ჭინკებ აცეკვებული შემოვიდა და ლევანიც მოყვა.სულ არ ჩანდა ლევანი დათვში.ყავისფერი დათვით ჩემსკენ წამოვიდა და გამიღიმა,ისე სასაცილოდ იჭყიტებოდა და იცინოდა მისი შეჭმა მოგინდებოდა.

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 19 (დასასრული)

ამ შენობაში შემოსვლის დღიდან, ჩემთვის და არა მარტო ჩემთვის პირველი ოცნება აქაურობის დატოვება გახდა. როგორ აღარ წარმომედგინა დღე როდესაც ბატონი გიორგის მმართველობას თავს დავაღწევდი და თავისუფლებას დავიბრუნებდი. –აუ აი აქედან რო გავალ, არცერთი აღარ

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან 2 თავი

ოჰ,რომ იცოდეთ როგორ მეზარება ეხლა ქიმიის მასწთან დაჯდომა და მეცადინეობა,არადა მეთერთმეტე კლასში ვარ და გამოცდები კართან მომადგა.როგორ მეშინია ვერ წარმოიდგენთ,რომ ვერ ჩავაბარო?ამის გაფიქრებაც კი არ მინდა ღმერთმა

მეტეორი

ეს ნაწყვეტია ჩემი ახლად დაწყებული რომანიდან :* წაიკითხეთ და დააფიქსირეთ თქვენი მოსაზრება :* თურამე თავიდან დავიწყებბ.ანქანიდან გადავედით და ნელი ნაბიჯებით დავდიოდით ტროტუარზე. ჩემზე იყო მოფხატებული და ხელს ძლიერად მიჭერდა.. არ მჯერა.. მასთან

ჯარის ქალი (10)

მხოლოდ ქალბატონი ნათელა არ იყო ამ ამბით გაკვირვებული, მთელი აკადემია გააკვირვა ამ ამბავმა, რა ხდებოდა? დამიანი და ბელა ხომ სულ კამათობდნენ, ჩხუბობდნენ, ერთმანეთს ვერ იტანდნენ და ასე უცებ რა მოხდა მათ შორის? ირგვლივ მხოლოდ ამაზე ლაპარაკობდნენ.

მთვარის შუქზე (3 თავი)

-ეს სად მომიყვანე? არავინ არ არის ზღვაზე , მაისში , ღამის 4 საათზე ! -ჩვენც გაფრენა ვიცით მხოლოდ (ნიკა) -გიჟი ხარრ გ ი ჟ ი ! (ელენე) -ცურვა იცი? (ნიკა) -არა , ჩემი ბავშვობის მეგობარი მდინარის დინებას გაჰყვა და საშინლად მეშინია წყლის... (ელენე)

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 15

-იცით, დიტო ავარიაში მოყვა, კიდევ კარგი დროზე მივუსწარით და საავადმყოფოში მოვიყვანეთ, ახლა ოპერაციას უკეთებენ, მის ოჯახს უკვე შევატყობინეთ, მობილურში ვნახეთ რომ ბოლოს თქვენ დაგირეკათ, და ამიტომ თქვენც გაგაგებინეთ.

ვერეს მსხვერპლი(თავი6)

თამარი პირდაპირი და გამბედავი იყო და მაშინვე მივიდა ლაშასთან. -ლაშა,ჩამოხვედი?-მიაშტერდა ბიჭს,რომელიც ცოტა ხნით სოფელში იყო წასული იმ მიზეზით,რომ ახლობელი გარდაეცვალა. ბიჭი დაიბნა.თამარი მას კარგად იცნობდა...დარწმუნებული იყო მის სიყვარულში,მაგრამ

მინდა იცი?

საოცარი მუსიკაა, წყნარი მინდა, იცი?- მეც, რომ ვიყო “მთვრალი“... გამიღიმებ, გაგიღიმებ მაშინ, ჰოდა, იქნებ გახანგრძლივდეს წამი... გაფერადდა გამოწვევა, ქარში ... ლექსს მომიძღვნი? - არ დაგრჩები ვალში- მეც, ხომ, მიყვარს მოხელთება კალმის, მეც გიამბობ,

ლევან ხაჩიშვილი (14)

ძალიან ბევრი ვიტირე ძალიან ბევრი,თვალები სულ დაწითლებული მქონდა.მთელი ღამე ვტიროდი,ჰო არ მინდოდა ამერიკაში წასვლა.ეს ხალხს რომ გაეგო დამცინებდა,ზოგი მთელი ცხოვრება ნატრობს უცხოეთში წასვლაზე და ვერ მიდის მე კიდე ჩემივე ნებით ვამბობდი უარს.