როდესაც მარტო რჩები (3)

გადავწყვიტე! რამდენიმე დღით ლილი ბებოსთან ვრჩები! ძალიან გამიხარდა ერთი ნაცნობი მაინც რო ვიპოვე ! ლილი ბებოს ვთხოვე ესწავლებინა გზა სადაც ჩემი მშობლებია დასაფლავებული. მინდოდა მათთან მივსულიყავი და ყველაფერი მომეყოლა

გარიგება ეშმაკთან (თვი მეორე)

თვალების გახელისას გოგონა უცხო ოთახის ინტერიერის თვალიერებაში მას განსაკუთრებით თვალში მოხვდა ნახატები რომელიც უფრო იეროგლიფებს წააგავდა - შენ ძალიან ძლიერი გოგონა ხარ !პირდაპირ ყურთან ჩაესმის ხმა, გოგონა მოურიდებლად იხედება ზევით ხედავს ბიჭს

გამყრელიძე (10)

სიბნელე. სიბნელე იყო ის რასაც ჩემს გარშემო ვხედავდი. უსასრულობა. ვყვიროდი მაგრამ ჩემი არავის ესმოდა. სანდროს ვეძებდი ვეძებდი ვინმეს ვინც არ მომცემდა შიშის უფლებას. სად წავიდე? როგორ მოვიქცე? მივრბოდი, მივრბოდი სადღეც უსასრულობაში ასე უგზო უკვლოდ

მკვლელობის საღამო (დასასრული)

ცხოვრება ზედმეტად ხანმოკლეა იმისთვის რომ საყვარელ ადამიანებს გული ვატკინოთ.სანამ ადამიანი ამ აზრამდე მივა,იქამდე დარწმუნებული ვარ ბევრის გადატანა მოუწევს..ამიტომ აზრებს,ფიქრებს დამტკიცება უნდა და არა მხოლოდ მასზე საუბარი..ყოველთვის როცა ადამიანი

უზომოდ მენატრები!

ამქვეყნიური პრობლემებისგან მოწყვეტილს,ტკბილად მეძინა...ისევდაისევ შენ მესიზმრებოდი...აუხდენელ,არარეალურ ოცნებებს სიზმრებში ვიხდენდი და ამ სიზმრებშივე ძალიან ბედნიერად ვგრძნობდი თავს...უცებ,რაღაც ხმაური გაისმა...სასიამოვნო,მაგრამ ამავდროულად უკვე

ალექსანდრეს ალექსანდრა შეუყვარდა (თავი IV)

ამ ამბის შემდეგ ერთი კვირა სახლში ვიყავი, წოლითი რეჟიმი მქონდა. ამ ერთი კვირის მანძილზე სანდრო არცერთხელ არ მინახავს. არც ტელეფონზე დაურეკია და არც ,,Facebook''-ზე მოუწერია. სამაგიეროდ ირაკლი ხშირად დადიოდა ჩემ სანახავად. ძალიან დავუახლოვდით

-შეიცვლები? - მოიცა რა! 7

კაროჩე თქვენ ეგ დაქალები დაგევასათ ხო?- იკითხა მესამემ და ბიჭებს დააკვირდა. დამპალი ღიმილით გადახედეს ერთმანეთს ერაძემ და გამშველებელმა და მერე მესამეს დაუქნიეს თავი.

დემონი

ყოველ ახალ ადამიანში ვიკარგები, მხსნელს ვეძებ, საბოლოო ჯამში საკუთარ თავსაც ვკარგავ და იმათ, ვინც მნიშვნელოვანია. მთელი ცხოვრება ვიბრძვი რომ არ ვიყო მარტო, არა და არასდროს არ ვყოფილვარ ასეთი მარტოსული. ყველაზე მეტად საკუთარი ფიქრები, გრძნობები

დაბრუნება (5)

"ანა და გიო" მანქანით მიდიოდნენ. მაგრამ სად? ანას ბარის გზა არ ეცნო ამიტომ გიორგის კითხა: -გიო სად მივდივართ?_გაუღიმა გიომ. -ნახავ!_მკაცრად მაგრამ საყვარლად უპასუხა. -აუ მითხარი რა_თხოვნით გადახედა გიორგის.

ასეთი ჯიუტიც მიყვარხარ პატარავ (თავი 2)

იმდენად სასიამოვნო იყო მისი ტუჩების შეხება რომ თვალები მიმელულა. მაგრამ მალევე გამოვერკვიე და ლოყებშეფაკლულმა ხელი გულმკერძე მივაბჯინე მაგრამ როგორც მივხვდი უშეფეგოდ ამიტომ მეც მის ნებას დავყევი და ხელები კისერზე მჭიდროს შემოვხვიე როდესაც ტელეფონი