რა მარტივია და რა რთულია

გარეთ გრიგალი მიათრევს ნაგავს, მე ვაფერადებ დაორთქლილ მინებს, რა მარტივია გეტკინოს რაღაც და რა რთულია უამბო ვინმეს.

მხოლოდ ცაა საჩემო ...

აღარაფერს არ ვდარდობ, თუნდაც სულშიც აცივდეს, საკუთარ თავს თავად ვხევ სარჩევების სიიდან. ის ლამაზი წიგნი ვარ, მხოლოდ ყდა რომ გაგიჟებს, მაგრამ მისი წაკითხვა არასოდეს გიცდია.

მიყვარხარ

armigatoveb racunda moxdes shenit mieca feri cxovrebas meminda shenshi isbude mqondes rom arfiqrobde chem moshorebas

ისე წავალ მე ამ ქვეყნიდან

ვეთაყვანები მე ამ სიცოცხლეს რადგან სხვა მეტის არ გამაჩნია, და სიყვარულის ლამაზმა ფერმა მგონი მე სიკვდილს გადამაჩვია.

ზამთრის უმთვარო ღამეში ცრემლი მოსწყდება ტირიფს

ზამთრის უმთვარო ღამეში ცრემლი მოსწყდება ტირიფს. სადღაც შორს ბედის სანთელი კელაპტარობს და იწვის.

თუ გათენდება შეგიყვარდები?

მხოლოდ ორია ძილშიც უცვლელი, სიყვარული და ეს აკორდები, რომ გათენდება გეტყვი უთქმელსაც, რომ გათენდება შეგიყვარდები?

მაგრამ იმ დღეს ჩემში გიჟიც ვეღარ იყო

გარეთ წვიმდა, ქარი ქროდა საშინელი,ერთი კაბა, განა როგორ გამათბობდა,კანკალმა რომ ამიტანა იმ დღეს მივხვდი,უშენობა სიცივესაც რომ აფრთხობდა.გარეთ წვიმდა, ქარი ქროდა საშინელი,ვერ ვხვდებოდი, გზა

განა შენი სიყვარული რამედ ღირდა?

ნუთუ შენი სიყვარული რამედ ღირდა? ასრულოდ მოლოდინი აღარ მინდა, ნუთუ შენი თბილი მზერა ნამდვილია? იცი,მისი დაჯერება ადვილია...

სასაცილო ლექსი

იყო არაბეთს თამაზი,ჰყავდა მას შავი კამაზი,კამაზი იყო ლამაზი თამაზიც იყო ლამაზი თამაზის ჰყავდა ნაშა,რომელსაც ერქვა მაშა,თამაზის უყვარდა მაშა,მაშას უყვარდა ლაშა,ლაშას უყვარდა თამუნა და ექცეოდა სათუთად.

ჩვენს ნაპირებს

არ ვცდები მე ჩვენს ნაპირებს, აქ მგონი წვიმას აპირებს დრო ჩვენს გრძნობებს ვერ ამცირებს და მას ვერავინ დასცინებს შენზე ვფიქრობ და ვფიქრობდი და სხვას არავის ვიხმობდი. ჩემს გულს უყვარხარ, უყვარდი, უეცრად შემოუვარდი შენც გთხოვ არ გასცდე ჩვენს საზღვრებს,