ერკე მიდასი - მადლიერება

მადლიერება, ეს ის ჯადოსნური სიტყვაა, რომლის მიღმაც აუარება ადამიანის სიტკბოება იმალება. რომლის მიღმაც სიყვარული და სიყვარულის უნარი ისახება. ადამიანებს ყოველთვის აქვთ გრძნობები, მათი უნარი ყოველთვის გააკეთონ რაიმე კარგი ეს საოცარ ჯადოსნურ ძალას

ერკე მიდასი - დროის მანქანა

ლექსი დროებაზე, დროის მსვლელობასა და მის ცვალებადობაზე. თუ როგორ ახდენს ყოველი მცირე დეტალი და ყოველი ადამიანის ქმედება საერთო ყოფაზე. ერკე მიდასი.

რა ვუყოთ რომ ანგელოზი შემიყვარდა

რა ვუყოთ, რომ ანგელოზი შემიყვარდა, მის გარეშე არ თენდება არცერთი დღე. ჩემი გული ხომ მხოლოდ დარდს შეიცავდა და ახლა კი სიყვარული გადავიღე. რა ვუყოთ, რომ ანგელოზი შემიყვარდა, ჩემი გული სამუდამოდ დაამონა. არ მეგონა გრძნობებს ასე შემიკრავდა, გული

ნარინჯის ლამპიონი

ღამე ოდნავ მონაცრისფრო, ლამპიონი — ნარინჯის, ფარდებს მიღმა მე იდუმალ სამყაროებს ვეხები, დრო ტრიალებს, სანატრელო...

უსასრულო სიყვარული...

ვიცი,ახლა აღარ მოხვალ,ჩემი ვეღარ გახდები ოცნებებიც დამემსხვრება,მარტო სიზმრად ახდები მაგრამ მე თავს დაგანებებ,დაგივიწყებ და ვხვდები გავა წლები,მომღიმარი სახლის წინ რომ დამხვდები...

მძულს

მე მძულს სიბნელე და მე მძულს წვიმა, მე მეზიზღება სასტიკი ყინვა. შემძულდა ძლიერ ეს თეთრი თოვლი,ის ყინვისაგან არის ვით ოფლი. მძულს ხალხმრავლობა, მძულს თვით ის გრძნობაც, საიდუმლოა ამ გრძნობის კერა. მძულს მარტოდმარტო ყინვაში დგომაც,

მე მიყვარს (თამუნა ცერცვაძეს)

მე მიყვარს შენი სურნელი კანის მე მიყვარს შენი სიწმინდე აზრის მე მიყვარს შენი ციმციმი თვალთა მე მიყვარს შენი მიმოხვრა ტანთა მე მიყვარს შენი წარბი წამწამი მე მიყვარს შენი სულის კამკამი

მედეა კუსიანი

მინდა რომ მუდამ გახსოვდეს თუ შენ ვინ ხარ ჩემთვის, ერთადერთი გრძნობა შენ ხარ რომელიც გულს ერთვის. და არ მინდა რომ ოდესმე შენ დაგკარგო, გესმის ეს სიტყვები თითქოს იყო ღრიალი ამ ვეფხვის. აქ მსურს მხოლოდ გაგონება მაგ ლამაზი ერთ ხმის.

მრავალს.. მრავალს და მრავალს...

აღსდგება ისევ ცეცხლი ფერფლიდან როგორც ნეპტუნის ველზე ფენიქსი, სიახლის შთანთქმა კვლავ ისე მინდა, განსხეულებას უკვე ვერ ვუცდი.. მოღელავს სისხლის ტალღა ახალი რათა წალეკოს რაც არ აშენდა,

ჩემს პატარას

ჩემს ფიქრებს აქ მუდამ მე ვატან ქარს, პატარა გოგონა მიბრუებს თავს გრძნობები ამ ჩემს გულს კვლავ ადებს ვალს და შენ ჩემს სიცოცხლეს სულ ასმევ წყალს. იცი? კვლავ მივყვები მხოლოდ შენს გზას, ერთხელაც მითხარი რას ფიქრობ, რას. შენს გამო მე, ლოთი შევეშვი სმას,