დაღამდა

დაღამდა. ნახე, დაღამდა და გაყუჩდა მიწა. ჩაცხრა ყოველი ფორიაქი გადაღლილ სულთა. მხოლოდ ჩურჩული მოციმციმე გალაქტიკების, ყური დაუგდე, ნუთუ შენ არ გაიფეთქავს გულთან?

ფიქრები

შენზე ფიქრებში მათენდებოდა და ეს ფიქრები მაძლევდა ძალას რომ შენთან ერთად გათენდებოდა და სიყვარულში გიწვევდი ქალავ

ამანთე

ამანთე! არ მომცე ჩაქრობის უფლება. ამანთე! რომ ერთად გავუძლოთ ცხოვრებას. იყავი იმედი და ჩემი სინათლე, ჩემი რეალობა და ჩემი ოცნება!

წამოდი

წამოდი გავუყვეთ ბილიკებს მთებისკენ... ზეცისკენ, იქ სადაც ნისლები წვებიან...

* * *

ბინდდება. ღამე ახლოა სულთან. ვდარაჯობ სიზმარს, სარკმელთან ვუცდი. ქარს მოაქვს ჩუმი, შენი ჩურჩული და გათელილი ბალახის სუნი.

აზრები

მინდა შევიგრძნო სურნელი შენი და ჩაგეხუტო უთქმელი ხელით თუ ამომხედავ თვალებით შენით მე დაგანახებ გრძნობებით ძველით

* * *

შენს მსგავს სევდას დავატარებ გულით, მე რომ ვფიქრობ შენზე, ესეც იცი... ვაბნევ ცაზე პარალელურ სიზმრებს, როგორც ყელზე შეწყვეტილი მძივი.

დახუჭობანა

გეძებ და ძებნისას საკუთარ თავს ვკარგავ. შენ გნატრობ, ნეტარო სიმშვიდის სავანევ. მსმენია არსებობ, ოდესმე გიხილავ. თუ დროში არ ავცდით ერთმანეთს აქამდე

უსამართლობის სამარე

ცხადი გახდება მთავარი ფაქტი, ბევრი ცრემლის და განცდების ფონზე, ბოროტებაზე ძლიერი გახდი!!!

წლები გავა..და ჩვენ ერთმანეთს სადმე შევხვდებით...

ამოვიკითხავ უთქმელ სიტყვებს დიდხანს რომ დუმდი და შევეცდები ღრმად ჩავიბეჭდო ის თვალები,რომლითაც მიმზერ ახლა და გავიხსენებ ძველ თვალებსაც ადრე რომ ვუხაროდი.. გავა წლები და ჩვენ შევხვდებით ისე თითქოს ეს პირველად ხდება. ორი ნაცნობი უცნობივით დავიწყებთ