შემოდგომა, ზამთარი, ფოთლები და თოვლი

შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გაყვითლებულან და ჩემთან ცვივა. ვიცი შენ გზაზე არ შემომხვდები და შენს გარეშე მე ძლიერ მცივა. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გახუნებულან, დამჭკნარან საწყლად. ვიცი, რომ შენ ვერ განმეორდები, ვერსად ვერ გნახავ თუნდაც ჩემს წამლად.

მე მიყვარს

მე მიყვარს შენი ფარული მზერის,შენს თვალთა ხედვის ნაპერწკლის სხივი...შენი ღიმილის და ჩემი მზერის აცეკვებული გულის რიტმები,შერწყმული ერთად ნაზი მუსიკის,გულის,ღიმილის და მზერის კონა...

იცლი და ოთახს მიცლი

დევს ხერხემალი სკამზე, იმტვრევა ყველა მალა მე ვოცნებობდი სხვაზე ჰოდა ასრულდა მარა... ასრულდა მხოლოდ ფიქრი, სურვილები ხომ არა, ათასი აზრი "მიქრის" ჩემთან ჩერდება განა...

გადაგერიე როგორც ქარი...

შემოვათენდი ისტორიის ფურცლებს დანაღმულს,და მე ვეღარ გგრძნობ უშენოდ დრო როგორ გავიდა,ამ არეული გრამატიკის ცრემლში დაჭრილი,მრავალტაქტიან ტრაგედიას ვიწყებ თავიდან...

დამნაშავე ვარ და მაპატიე...

დაუკითხავად თუ კი შემიყვარდი, თუკი შენზე ფიქრში ღამე გავათიე, მიყვარხარო.....თუკი გამოგიტყდი, სული შეგიშფოთე მაპატიე.... ვიწრო ბილიკებზე დამიღამდა, მაგრამ შარა გზაზე გავაღწიე,

მდევარი

უგზოუკლოდ გარბის დრო ვერ ეწევა მდევარი მოგონება მიაქვს შორს ეჯიბრება ვერ არის მოღრუბლული ღრუბელები ცისფერ ცაზე ჰკიდიან მდევარს ნუ შეაჩერებთ წინ გზა კიდევ დიდი აქვს...

მე შენ მიყვარხარ !!!

მე შენ მიყვარხარ,როცა წვიმს, მაშინ,როცა წვეთები ალბობენ მიწას,და ირგვლივ ქარი გაავებული კარსა და ფანჯრებს ვერ უხსნის კრიჭას...მე შენ მიყვარხარ, როცა თოვს მაშინ,ირგვლივ იმდენი თეთრი ნისლია,

მე, შენ და დრო

დრო მიდის, მაგრამ არ მივყვები დროს. მე მივდევ საშინელ, სისხლისმღვრელ ომს. ზოგ ლექსთა ფონზე ამბობენ:" თმობს!" მე მხოლოდ შენი გული მათბობს! აქ არ არსებობს გალაკტიონი, ოჰ ჩემთვის შენ ხარ აქ ალიონი. არ არსებობენ ლამაზმანები და მე შენით ვარ განაწვალები.

სისხამ დილა იყო..

სისხამ დილა იყო.. წამოვდექი,გრძნობა მეწეოდა უჩვეულო,საღვთო ვერაფერში გამოვდექი თითქოს.. გავიღვიძე უსხეულოდ..ფანჯრებს შევყურებდი დაკარგული, ქარში ტირიფები ირხეოდა,დილა იყო რაღაც არნახული,

ჩვილის სუნი აქვთ ცოცხლად მოკლულ დედის საწოლებს

შეგიმჩნევიათ შვილმკვდარ დედებს როგორ გავყურებ,თითქოს მეც მათი ნაბოლარა ქალიშვილი ვარ.ღმერთო დედობის სასწაული თუკი არგუნე,მაშინ ყოველღამ საფლავებზე რატომ მიდიან.სევდა რატომ აქვთ მუდამ