ჩემი მონატრება

ჩემი მონატრება-როგორც წვიმის წვეთი სულში გავწურე და ხეზე ჩამოვაწდე ეკლით გადაბურდულ ვდგევარ უღრან ტყეში ვინმე სულიერის ქოხს რომ გადავაწყდე

მე და ცხოვრება

ოჰ ღმერთო ჩემო მე დავიღალე მძიმე ცხოვრების ბარიერებით. მნათობ სინათლის ქვეშ დავიმალე და მე ვიცხოვრებ დაიმედებით. ბევრჯერ მითქვამს, რომ სიკვდილი მინდა, მაგრამ ვხვდები ეს არს უაზრობა. მე ეს ცხოვრება არაფრად მთვლიდა, ეს ცხოვრება არს უსამართლობა.

დაბადება

ის დაიბადა ავბედით ღამეს და არ იცოდა მან სიტყვა გრძნობა, მან არ იცოდა,არც სიყვარული, არც სიხარული და თანაგრძნობა.

შენი სუნთქვა ასე შორია...

ბნელი ფიქრები თავს გვესმის ღამით და ჩვენი სული კვლავ ტოვებს ფეთქვას "ნუთუ ვერ გნახავ სულ ერთი წამით ნუთუ ვერ დავთვლი ისევ შენს სუნთქვას

გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა...

გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა,გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს მე ვგრძნობ, რომ მცივა და მენატრები,მაგრამ ვერ გხედავ როგორც სიცივეს.გარეთ კი წვიმით სველი აბრები აშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს.

მაშინ მიმატოვე როცა მჭირდებოდი...

მაშინ მიმატოვე,როცა მჭირდებოდი.როცა უშენობას გაედგა ფესვი,როცა ემოციებს ვეღარ ვიოკებდი,როცა უშენობით,სახეს ვიხოკავდი.მაშინ მიმატოვე,როცა მჭირდებოდი.როცა ღამე თვალზე ცრემლი მადგებოდა,

თუკი ერთგულება არ არსებობს

თუკი ერთგულება არ არსებობს, ერთად ნუ ვიქნებით მეტ ხანს, შენი მოლოდინის ჯვარზე გამაკარი, და მას ერთგულება ერქვას.

თუ სიყვარულში მართლაც კვდებიან...

თუ სიყვარულში მართლაც კვდებიან მაშინ პირველი ეს მე ვიქნები გულს გტკენენ,იმას კი ვერ ხვდებიან თუ რამდენს ნიშნავს მათი სიტყვები...თუ სიყვარულით ცუდად ხდებიან მაშინ მექნება მე სულის სენი ზოგჯერ გრძნობებშიც

მარტო მარტო

ღამემ ნაძარცვი ცივი ფიქრები შემომახვია ვით შემოდგომა... შემომახვია შიშველ სხეულზე გადახეთქილი ტოტების გროვა. მთვარე არ მინდობს ... ფიქრისთვის მიხმობს!იცის ცრემლებიც სულ თან რომ დამაქვს..

დაკარგა

ის დაიღალა აღარ სურს ყოფნა გამოიფიტა ჩაუქრა სხივი ყოველმა სითბომ აზრი დაკარგა რისთვის არს უკვე თივითონღა იცის?ადრე უყვარდა ცხოვრება მშვიდი უყვარდა ყველა ვინც კი ენახა იგი ტკბებოდა ლამაზი წლებით