ანგელოზები ღამით მოდიან

ანგელოზები ღამით მოდიან, როცა ღრმად გვძინავს ჩუმად გვკოცნიან. ჩურჩულით ამბობენ მიზეზს მოსვლისას და მოყვებიან ამბავს მოსესას.

გნატრობ

უკვე წელიწადია უჩვეულოდ გნატრობ მდინარემაც წამიღო, არაფერს არ ვამბობ, სევდიანი ქუჩები და სიჩუმე ვატყობ ყველაფერი ფუჭია, მომავალზე ვდარდობ,

შენ მე

შენ მე მაჩუქე წითელი ვარდი როცა გითხარი რომ შემიყვარდი

სთქვი!

სთქვი! სიყვარული შენი ძალა მაინც რაშია?! თვალს რომ გაავლებ და მის თვალებში შენს თავს რომ ხედავ?! როგორ ბრწყინდება, თაბრუს რომ გახვევს მისი სურნელი, მისი შეხება, ტკბობის სურვილი,

მოწმენდილ ცაზე ვარსკვლავს გამსგავსებ

ცეცხლში ვიწვები ალები მწვავენ შენი ტუჩების შეხების მსგავსად

სულს რომ გიალებს

ნეტა რა ჰქვია გრძნობას გერქვას პოეტი?! შენი რითმების იწვოდე ალში ფერფლად გცეული შენი სხეული

ახალ წელს

ახალს წელს ისევ ველი შენს სიტყვებს, შენ გელი ისევ, შენს ჩანაფიქრებს. თორმეტზე გადასულ ნაისრალ ხილვებს ვითვლი და ისევ შენ ჩაგიფიქრებ. ახალს წელს ისევ გელი შენ, ისევ…

სხეულის ტანჯვა

გადის დრო და წლები ისევ არაფერს მმატებს შავი ღრუბლები მზეს ფარავს და სხივი მომწყურდა, ტკივილისაგან ვიტანჯები, ვუყურებ თვალებს ოქროს ზოდები თითქოს კლდიდან თვითონ მოცურდა

ეს ულევი ფიფქები

ეს ულევი ფიფქები მოდის და მოდის არ ვიცი თოვა შეწყდება როდის

დაქვეითება

სისუსტეა, შინაგანად არა ვარ თითქოს, განზე გამდგარი ვითიშები და თავსაც ვერ ვირთობ