მიყვარხარ ჩემო ერთადერთო

ლექსი ერთია გამორჩეული არ იწერება გრძნობის გარეშე შეიძლება სულ იყო ეული ლექსი სულ შენთან არს მოთარეშე ის იწერება ძვირფას ხალხისთვის დიდი გრძნობების კარგად ნახვისთვის სწორედ ამიტომ ვწერ ამას შენთვის მას სიყვარული სულ მუდამ ერთვის ამ სიცივეში, თოვლში,

უაზროდ მიყვარხარ

ბევრი ვიფიქრე ჩემს ახალ ლექსზე გადავწყვიტე რომ მეწერა შენზე ეს გრძნობა ხომ არ ვრცელდება ბევრზე ის გავრცელდება მხოლოდ შენ ერთზე შენი პასუხი სავარაუდოდ გასაგებია ჩემი გრძნობები ჩემთვის კი უკვე თავსატეხია ჩემი ფიქრები ახლა მთლიანად დასაგებია შენი

სიყვარულის სიზმარი

თუ ეს გრძნობა აღარაა სიყვარული, მაშინ ჩემო, რა დავარვა სახელი... წელზე ხელი შემომხვიე, ჩამიხუტე ავლუღლუღდი, ვერ გითხარი სათქმელი.

ჩემი კერპი ხარ სიხარულო

ჩემს ერთადერთ გულს მივუძღვნი ქეთის ერთი, ეს გული, მხოლოდ მას ელის მინდა იცოდეს მხოლოდ მას ეტრფის ისე მიყვარს რომ ალი მწვავს ცეცხლის კიდევ ვეტყვი არს სიცოცხლის ფერი ერთადერთია და ყველაფერი რა არის ცხოვრება სულ შენგან მარტო პირობას გაძლევ შენ ჩემო

მეგობარზე მეტი ხარ

მინდა გითხრა ერთი რამე ერთი გრძნობა, ერთი მთვარე გუშინ მითქვამს რომ მიყვარხარ ოღონდაც შენ არვის ჰგავხარ ბევრ რაღაცას ვამბობ მაგრამ ახლა სიტყვას გეტყვი მთავარ რომ იცოდე შენ სულ სხვა ხარ ზარს გირეკავ და მიყვარხარ ერთ ცხოვრებით მე მიმყავხარ

მინაწერი პალატის კარზე

ვმკურნალობ დღემდე (დიაგნოზი დამისვეს მწარე) სტატუსი - გიჟის ! სახლის ნაცვლად - კლინიკის ეზო. ჩემი სიწრფელით გამოდის რომ მხოლოდ თავს ვავნე, და ღვთის ტაძარში მხოლოდ ჩემი სანთელი ენთო.

ჭორიკანნო

ენაჭარტალა მათხოვრებო, თქვენ რაღა გინდათ თუარა ჭორი, რომ ააგდოთ და ატრიალოთ, ზურგს უკან თქვენი ცოდვებისგან ბუნაგი გიდგათ და იმას ეძებთ მეზობლის ბავშვს ვინ ჰყვარიაო.

ჩემში ქარიშხალია

ქარი უბერავს, ანგრევს ყველა ერს ესხმის თავს ყველას, ყველას ყველაფერს თითქოს ახლა შლის ის ჩემს ყველა ფერს ერთს ის ვერ წაშლის, მხოლოდ ჩემს ნაფერს ვიცი არ მოგწონს ეს სიყვარული, ახლაც მთვრალი ვარ, მაქვს სიარული ნუ მიწყენ, მე მაქვს გრძნობა ფარული კარს

არ ღირს .....

არ ღის დატირება არცა თავის გლოვა სიკვდილი ისედაც კარდაკარ დაგყვება . ხვალ თუ გაგითენდა ისიც კარგია ღამეს ვინღა ჩივის , მთვარეც კი შავია. არ ღირს.... აღარ ღირს წარსულის მოკრეფვა ხომ უკვე დაფანტე გზა და გზა დარდებად დატოვე ეყაროს

ნეტავ იცოდე ჩემთვის ვინ ხარ

ნავში ჩავჯექი, გავცურე ზღვაში ერთხელ მოგხედე მშვენიერ სახლში ტყესთან გავჩერდი, იმ ჩუმ საზღვარში აღარ მინდოდა ყოფნა იმ ნავში ვფიცავ მინდოდა შენთან იმ ბაღში ისრით დამჭერი გულ-მკერდში, თავში ცას ვერ ვხედავდი, ბნელ იყო თვალში ოღონდ გაგევლო ჩემს წინ