მიყვარხარ

ქარი ცივი ჰყინავს ჩემს გულს ერთადერთი მითბობს ჩემს სულს თვის მშვენებით მიფრთხობს ჩემს რულს ერთ სიყვარულს მიღვიძებს რთულს ვიცი დამტოვებს ის ეულს არ დამარქმევს მე მის რჩეულს ნუ, დავარქმევ მე მას გრძნეულს კარგად ვიცი აზრი არ აქვს სიყვარულს აღმა-დაღმა

ვამძიმებ ფურცლებს როგორც თვალებს, როცა ძილი სურთ

ვზივარ ფიქრებით გაფრენილი, როგორ ვიღლები... ვამძიმებ ფურცლებს როგორც თვალებს, როცა ძილი სურთ, ვწერ და შექმნილი უაზრობით ცრემლად ვიღვრები, ჩემი ცრემლების ნაკვალევით სახლი გაივსო.

* * *

ანგელოზნი გალობენ და ლხენის რეკენ ზარებს, სადაცაა ჩვენი მეკვლეც შემოაღებს კარებს, საჩუქრებით სავსე სახლით რომ ვახარებთ ბავშვებს, სიბნელეში რომ დავანთებთ სიხარულით სანთლებს. არ გვენახოს მტრის სიავე, ჩვენი ქვეყნის დარდი,

მე სულ შენ გეტრფი

მე სულ შენ გეტრფი მაგრამ ვერ ხვდები ისევ ლექსებით, დამწვარი ვხდები ყველაზე მეტად ერთი რამ მინდა ვიყო შენს გვერდით როგორც მთაწმინდა არ შემიძლია მე შენს გარეშე მაგრამ ვერ ხვდები რად მინდა მე ეს სიცოცხლე, მე შენს გარეშე ვკვდები ხოდა მინდა იცოდე, მინდა

ყველაზე ლამაზ და მშვენიერ გოგოს

ქარი ქრის შენგან ძლიერ ძალიან ერთადერთი ხარ ცაზე მთვარიან თვითოეული რამ მიყვარს შენში ერთადერთი ხარ ამ გრძნობის გემში ვიცი ამის თქმა რისკია დიდი ახლა, დღეს არის ამინდი მშვიდი ნეტავ შენთან არს გრძნობების ხიდი?! კერპი ხარ ჩემი მხოლოდ შენ ერთი ამ

ქეთის

მისთვის ეს გრძნობა მინდა რომ სულ ვთქვა გულს სიყვარულის თქმა მისთვის უნდა ეს სიყვარული მე მხოლოდ მსურდა შეუფასებელ მშვენებას ვუთხრა ქეთევანი ხომ არს ჩემი სუნთქვა მასზე ჩემს გულს აქვს მუდმივი ბოდვა მე ძლიერ მიყვარს მინდა რომ სულ ვთქვა ამის დამალვა

ყველაზე საყვარელ გოგოს

მე მანდილოსანს სახელად ქეთის ვეტყვი რომ მიყვარს, სახე აქვს ღმერთის მე ჩემს სიყვარულს რომელსაც ვეტრფი ვეტყვი რომ მგოსანს უყვარს ის ერთი მე მას ვეტყვი რომ ანგელოზია და ბეთჰოვენის არს მელოდია მე მას ვეტყვი რომ ერთადერთია და ის ჩემს გულში მხოლოდ ერთია

ღამის ფიქრები

ცხოვრება რითმები გრძნობები ირევა კლავ იწყება სინთეზი ისევ მესტუმრენ ნაცნობი სტუმრები კალმით ხელში თავში რითმები ეს გრძნობა უკვე მთლიანად ჩემშია ლექსების გარეშე ჩემი ცხოვრება ფუჭია და დავიწყებ მოყოლას ჩემი ლავ თორის უბრალო ბიჭი დარდებს და ტკივილს

დანიელს

დასერილ მაჯიდან მდის სისხლის ჩანჩქერი დრო თუა ფინალის ეშმაკმაც დალახვროს რაც ვწერე , ახლა ვწერ ან მერე დავწერდი, თვითონ დრომ ლექსებთან ერთადვე დამმარხოს

მე- ჩვეულებრივ...

მე - წლების წინათ დახატული გამქრქალი ტილო დასასრულებლად ჩემს მხატვარს რომ ფერი არ ეყო ჩემს შემოფარგვლავს ჩარჩოებით ასე რომ ცდილობ იქნებ აჯობებს სულ სხვა გმირის ხატვა დაგეწყო.