დასანგრევი ქვეყანა

მე არ ვიცი რა ხდება, მე ის ვიცი მთავრდება. ქვეყანა რომ ინგრევა, ჩემი ბრალი გახდება.

A.k N.Y

იძულებითი ცხოვრებით ვცხოვრობ. სად დასრულდება არ ვიცი ბოლოს ... ნატანჯი სულით დავბობღავ გზებზე , რომ სიხარული ვიგემო ერთხელ! აღმართს მივყვები ფეხემი მტკივს ,

თურმე ბრძენს უთქვამს

თურმე ბრძენს უთქვამს მეგობრობას არ აქვს საზღვარი მე კი მის სუნთქვას ვატყობ რომ აქვს სხვისი ნაზავი

დღეს უკვე ყელში მაქვს ცხოვრება

დღეს იცით ყელში მაქვს ცხოვრება მე უკვე თოვლივით დავდნი დრო გადის მაგრამ არ მშორდება ჩვეული წუხილი, დარდი

შენი არ შემდგარი სუიციდი

ალბათ მეასედ, ამ ჯურღმულად ქცეულ ღამესაც მე სანიმუშოდ უშენობა ამომახველებს, ვეღარ ჰყოფნია გრძობას ულევს შენგან გაჩენილს არც სიმეტრია ,არც სიგლუვე გამოსაზრდელად.

და ქარი გვირილებს მატანდა

ჰო ვიცი ბევრს ეს არ ადარდებს, მაგრამ მე,უბრალოდ მიყვარდა!მიყვარდა როგორაც აღვწერდი... ღამეებს სევდიანს ვინ ხატავს... მე ვხატავ...წვიმებით დავსველდი...

როგორ მიყვარხარ პატარავ

ერთ დღეს როდესაც მე ცუდად გავხდი შენ მომევლინე მე ანგელოზად შენ გამიქარვე ტკივილი, დარდი მაშინ დამკვიდრდი შენ ჩემს დედოფლად

სიკვდილის შემდეგ

მე რომ მოვკვდები არ მომიტანოთ ვარდები ტონა, არც მიხაკები მინდა ჩემთვის რომ მოაქვთ. გთხოვთ მომიტანოთ ბევრი გვირილა და გამიკეთოთ მისით გვირგვინი.

შენ კი აღარა ხარ ჩემი

ყველაფერმა დაკარგა ფერი ახლა შენც კი აღარ გქვია ჩემი, ქარი ქრის ქარი ქრის და თან მღერის ისევ მდუმარეა ხევი,

მე ვიცი, კარგო..

ღიმილშერჩენილ ჩემს ბაგეებს დაუწყებ კოცნას, თითის ბალიშებს რუდუნებით შემახებ კანზე, მე, ვიცი, კარგო თავდახრილი გვამთან რომ მოხვალ, გაგახსენდება თუ რამდენჯერ გადექი განზე.