სამი სიტყვა

ისე დაგკარგე, ვერ გითხარი მე სამი სიტყვა, ახლოს რომ მყავდი მე ვიყავი მუნჯი სრულიად, "მე შენ მიყვარხარ" ამისი თქმა, იცი? რთულია, როდესაც გულში დამალული სიყვარულია...

შენ რომ არ იყო

შენ რომ არ იყო,ალბათ სევდა გულს მომიკლავდა, და სიყვარული დამრჩებოდა ბედის ამარა, სულ წაიღებდა სამუდამოდ რაც გრძნობა დამრჩა, ჩამოივლიდა მოშრიალე წყარო ანკარა...

დედი მე მტკივა

დედი შენს სახეზე ურჩი ნაოჭები როცა დათარეშობს მაშინ გეფიცები გული ამევსება დარდით უქმნელობის მინდა შეგეშველო მაგრამ ვერა გშველი.

არეული აზრები

მტკიცედ მინდა რომ იცოდე ერთადერთად დარჩები კანონიერ სამყაროში ამორალით ავდგები ალბათ ასეთი ყოფილა ჩემი უცხო განგები ტყვიებს ლულებში ვალაგებ არ მიწყინო გთხოვ დედი

არ მინდა ქალი მყავდეს დამჯერი

არ მინდა ქალი მყავდეს დამჯერი გასროლილ სიტყვის დინჯად დამჭერი მემინდა გვერდში მყავდეს ბუნება მთებს გადმოსული სიოს ცდუნება .

ცხოვრება ნიღბით

უცხოთა თვალში არა მქონდა მე რომ მედარდა, საკუთარ თავთან სიმარტოვის მიპყრობდა შიში. მუდამ ვკარგავდი და თან ამდროს მე რა მებადა, მე რა მებადა, რომ ვებრძოდი გრძნობათა შიმშილს.

მე დახმარება ძლიერ მჭირდება ))

ცხოვრების ბოლოს მე ორ გზას ვხედავ, სიცოცხლე შეწყდა ტვინი გაჩერდა, გულის ფეთქვის დროს რაღაც ამტვერდა, და სიყვარული ძლიერ აღელდა...

წლები გავიდა

უკვე რამდენი წელი გავიდა, როცა პირველად დაგიწყე ძებნა, შემოვიარე ათასჯერ გზები, მაგრამ ათასჯერ თავგზა ამებნა.

როცა სიცოცხლე მიხაროდა, გული სითბოსგან დამიცალე

როცა სიცოცხლე მიხაროდა, გული სითბოსგან დამიცალე, როცა სიყვარული დავაპირე, შენთან სიახლოვე ამიკრძალე, ოცნება წმინდა რაც გამაჩნდა, ყველა ამირიე, წამიშალე... შენი გაღიმება შემიყვარდა, მერე შეხვედრაც კი ამიკრძალე

დღეს ჩემი სული სხეულისგან გაცლას ზეიმობს

მინდა ვხედავდე შენს თვალებში სპეტაკ გვირილებს, შემოგეხვიო და შეგიგრძნო, როგორც არასდროს. გვერდიგვერდ ვიყოთ ჩვენი შვილი, როცა იტირებს დავხატოთ ღამე ალიონთან როგორ ბაასობს.