თერაპია. პათოლოგიური სიყვარული

თუ ხმას ვერ გაწვდენ დილეგში, ჩაის მოგიტან ლოგინში. ცუდს ნუღარ ეძებ ლოდინში. ისევ და ისევ ბოდიში.

***

ნეტავ ჩამობნელდეს ჩემს ქუჩაზე, წამით თვალთახედვა დაიკარგოს, ბევრს გიყურებდეთ და ვეღარ გცნობდეთ იქნებ, ამით ხმები მაინც დაიმდაბლოთ.

მელაპარაკე..

მელაპარაკე, მესაუბრე, მალაპარაკე. მათქმევინე და დამავიწყე ჩემი ოხვრები. გადამავიწყე რა ძლიერად დამაღალატე, როცა გეძახდი და შენ მაინც აღარ მოხვედი.

შენს თავს ვფიცავარ...

ფიქრებით შენთან ვარ კვლავაც ამ ტკივილს არ შველის დროის დინება... შენს თავს ვფიცავარ არ მინდა სხვაა... არავინ ჭირდება ჩემს გულს შენს გარდა... იცი? ყველაფერი ისე შეიცვალა ისე გახუნდა შენს შემდეგ ფერები სამყარო თითქოს შავ–თეთრი გახდა მე კი ვიქეცი

როგორ მომენატრე!

როგორ მომენატრე ასე? ნუთუ ყველაფერი გაქრა? ნუთუ შენსკენ სავალ გზაზე ხიდი სამუდამოდ ჩატყდა? უკვე მერამდენედ გნახე, თვალი რომ დავხუჭე წამით. ახლა ირგვლივ ყველგან შენ ხარ, შენ ხარ მომღიმარი სახით... სულში უშენობა დაძრწის, გული სიყვარულით დნება. ოღონდ

ღმერთო, როგორ მინდა..

ღმერთო, როგორ მინდა, რომ დღეს სიყვარულმა, ყველა ჩემს უჯრედში ერთად გაიაროს. უცებ სიადვილე ნახოს ყველა რთულმა, წვიმამ ყველა ქუჩა თქეშით დაიაროს.

დაბადების დღის მილოცვა

ცისარტყელა აკისკისდა,მიებჯინაკლდეს,... თოლიები ზღვისნაპირზე ნაზად კრავენ წრეს,... წვიმას იწყებს და წვეთები უღიმიან მზეს,... გეფერები და გილოცავ დაბადების დღეს!

აღსარებასავით

მე არ ვარ მარტო , ჩემში სხვადასხვა არსება ბევრია, ერთო მშვიდია ცხვარივით, მორწმუნე მრევლის წევრია,

მენატრები

განა მხოლოდ მომენატრე? აყვირდი ამტკივდა შენი ადგილიი ჩემში..! აქ მონატრებას გაუდგამს ფესვი, აქ შენი გული მიფეთქავს მკერდში..!!

ვედრება სულის

ფიქრებს მივეჩვიე სათქმელი დამიგროვდა, მაგრამ გამოხატვა გულმა არ ინდომა... ჩუმად მეჩურჩულა აზრი არა აქვსო, მაინც ვერავინ შენ ვერ გაგიგებსო...