ბევრი ოცნება

ბევრი ოცნება ქარმა წაიღო, გულის კარი მე რომ გამიღო, ნეტავ რა მოხდა ან ასეთი რა იყო, შენი გული რომ ორად გაიყო.

გრძნობა

თვალები იხსნიან ცრემლიან ჯაჭვებს შენ სიყვარული დღემდეც ვერ გავსებს მე , რომ გაჩუქო გრძნობები სავსე იტყვი , ცხოვრება ვერ დააფასეს,

მე კი გითხარი

ნუთუ შენ გგონია ეს გრძნობა სიცრუე, და მე კი ყველაფერზე ისევ ვიცრუე.

როცა

როცა არ გაქვს ახსნა შენს თავს რა ხდება, იბრძვი რომ წარსული ვერაფერს გახდება.

ვიცი ძნელია

არც მე მინდა გვაშორებდეს მანძილი, იცი?შენ ხარ ჩემი ცხოვრების ნაწილი.

ვარსკვლავებიანი ცა

დაღამდა, ცაში აიხედე რა დაინახე?რათქმაუნდა მთვარე კიდევ აიხედე ვარსკვლავებით

არ მითქვამს

არ მითქვამს ეს სიტყვები ისე უაზროდ, პირველი ლექსი არ დაგიწერე ისე უბრალოდ.

გარდაუვალია...

ესეც აუცილებლად მოხდება. შენ წახვალ და ყველაფერი შიცვლება,აღარაფერი იქნება ისე როგორც იყო...დაბნელდება და მასში დავიკარგები...

წვიმს...

წვიმს...მე კი მეცემა წვიმის წვეთები, მოვიწყინე...ეს წვიმის გამოა ვხვდები, მძლია ფიქრებმა ამიტომ ვნებდები, ვსველდები,მივდივარ არ ვჩერდები

მოხვალ თუ არა

ბედნიერი ვარ როცა გიყურებ, თუნდაც შორიდან, ჩუმად გხედავდე. და ამ მოპარულ, ყოველ ღიმილზე გული სულ უფრო, მეტად ღელავდეს.