ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ..

ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ვერ ვცემ საკადრის,მწიფე პასუხებს; სანამ ვცოცხლობ და სანამ ვარსებობ, სანამ სიკვდილი დამანამუსებს...

აბა რა გითხრა მეგობარო...

აბა რა გითხრა მეგობარო, ეჰ ძველებურად ქუჩებში ახლა ვინღა ათევს ღამეს მთვარიანს?! ასე ნელ-ნელა გავეცალეთ საზიზღარ ბურანს და სული გვიდგას, სული გვიდგას რაც მთავარია.

ზურა სალუქვაძე - ო, რა მაგარი ქალი ხარ!

ეს ვარდები კი ძვირფასო, გრძნობებით მოქარგულია, არც ერთი არ მიყიდია, სულ ყველა მოპარულია!ავი ღვინის გაქვს ტუჩები მაშინ როდესაც ლოთი ვარ და როცა თრობა მინდება, მეც შენთან სტუმრად მოვდივ

XXX

არ დაითვრები თუ არ დალიე... ვერ დანაყრდები თუ არ შეჭამე... ვერ დაიღლები თუ არ ირბინე... არ დაბერდები თუ არ იდარდე... დალიე;ჭამე;ირბინე;იდარდეეე... ღმერთო გევედრები, აქ ვარ მიდარდე...

კონსტიტუცია!

ჩემთვის ღრმად მნიშვნელოვანი ლექსი და ნამუშევარია, ამიტომ გთხოვთ გაგებით მოეკიდოთ მას. აზრი დააფიქსირეთ ნორმის ფარგლებში. მესმის ლექსი არ არის ნორმის ფარგლებში, მაგრამ თემა ისეთია, რომ არ შემეძლო სხვაგვარად ნოუ! მითუმეტეს როცა ახლოს შემეხო... და

ახლა ჩემს ირგვლივ მეტი ხალხია...

ახლა ჩემს ირგვლივ მეტი ხალხია, მე მაინც ვფიქრობ ცისფერ ღამეზე. ჩრდილია, ვწევარ და მეშინია, რომ სახურავი თავზე დამეცეს

მარტო არა ხარ

როდესაც იგრძნო, რომ ის გშორდება, უტოლმეგობროდ მალე გაგრიყავს, ნუ დაივიწყებ იმ მწუხარე დროს, რომ მარტო არ ხარ, რომ სხვა ღმერთიც გყავს. ნუ დაენდობი შენს ყალბ მეგობარს, თავისუფლება ვინ დაიმონა?

წამო წავიდეთ

წამო,წავიდეთ,გავეცალოთ ამ მოწყენილ ქალაქს, სადაც ხალხის ზიზღი მე გულით დამაქვს, სადმე წავიდეთ მნიშვნელობაც კი არააქვს, მთავარია გავეცალოთ ამ მოწყენილ ქალაქს.

წუხილს გავექეცი

ისევ ძველებურად სასმელს მივეტანე...ისევ ძველებურად გზებიც ამერია... ეხლა სიმთვრალეა ჩემი თანამგზავრი.. ე

ერთი გოგო...

წყვდიად-უკუნ სიბნელეში მიაბიჯებს ერთი გოგო, ერთდროს ლაღი; ვეღარ ხედავს მის გარშემო რა ხდება და რაა მრუდე რაა კარგი; თვალახვეულს,გზააბნეულს ერთი ფიქრი უტრიალებს ახლა თავში: -წავალ,აღარ დავბრუნდები,წავალ ყველას გავექცევი! ამბობს ის და ამბობს