სხეული- მიწის ლეშია.

მინდა ისეთი რამ დავწეროთ რაც არ გვითქვია იცით ჩვენი სხეული ტკივილს განიცდის და ბინძურია იგი ბევრი რამ ცუდი რამე გვიქნია სხეული- მიწის ლეშია.

სულში შეჩვეულ უშენობას ნუ გადამაჩვევ

ჰო, მაშინ როცა მჭირდებოდი ობლად დამტოვე, სულში შენს ხსოვნას მარად ვუნთებ მე ღვთიურ სანთლებს. არ ვიდარდებ თქო ვიძახოდი, მაგრამ ვერ გტოვებ, სულ ყველა ღამის უნებურად ვათეთრებ წამებს.

ნიკოლოზ ბარათაშვილი - ცისა ფერს

ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს, პირველად ქმნილსა ფერს და არ ამქვეყნიურს, სიყრმითგან ვეტრფოდი. და ახლაც, როს სისხლი მაქვს გაციებული, ვფიცავ მე – არ ვეტრფო არ ოდენ ფერსა სხვას.

უბრალოდ მისთვის

უბრალოდ მე მსურდა მეცქირა მისთვის მისთვის ვახელდი ყოველდღე თვალებს უბრალოდ მე მსურდა მემღერა მისთვის მისთვის ვმღეროდი მე ლამაზ მხარეს თითქოს მეძინა და იგი ვნახე მისი ხმა იყო შევიცან ღამე მისი სურნელი შევიგრძენ და მე მას

ერთამოსუნთქვაზედაწერილილექსი

გწამდეს...გავხდი შენი გრძნობის ემიგრანტი,სისხლი ადუღდა და შეფერადდა,რადგან იმნაირად შემიყვარდი,როგორც -კვაზიმოდოს ესმერალდა. მკრთალი ოცნებები შეიფარე,დედის საოცარი სახელი გაქვს,და მეც იმნაირად შემიყვარდი,როგორც ყრმა

დედი მიყვარხარ მიყვარხარ წმინდავ

პატარაობა და ყრმობის წლები შენ მე მაჩუქე ძვირფასო დედი ბაღში ლექსები, სკოლის ანბანი ეს ყველაფერი შენგან ნასწავლი ცეკვა, თამაში, სიმღერა, ლექსი ეს ყველაფერი შენგან არს დედი კოცნა, ალერსი, სითბო და ცრემლი მე შენ დაგკარგავ ოდესმე დედი?

შემიფასეთ !!!

მაინც დაგიჭერ მთვარეო , მაინც დაგიწერ ლექსს , ამ სიძულვილის მორევში კვლავ სიყვარული ძგერს. იქნებ მომიყვე ამაღამ რად მიატოვა ქალწულმა ეს დასაწვავი ქვეყანა

სიყვარული რიგდებოდა და მე დავიგვიანე

სიყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში, ის დღე იყო გაზაფხული იღვიძებდა იაში... მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს, ულამაზეს ლიანებს, სიყვარული რიგდებოდა და მე...დავაგვიანე... რიგში იდგნენ ჭაბუკები,უმეტესად ქალები შეჰყურებდნენ წიგნის თაროს მომღიმარი

მერე რა ბავშვი ვარ ....

მერე რაა, ბავშვი ვარ მიხდება ბავშვობა, არ ვგავარ ქუჩაში ჩამომჯდარ თაობას… მერე რაა , ბავშვი ვარ მიხდება სიცელქეც, მიხდება გაბუტულს ლოყების დაკოცნა… მერე რაა, ბავშვი ვარ ბავშვივით ვაზროვნებ, ცხოვრებას მე ჩემი ფერებით ვაფორმებ. ცხოვრებას ვუყურებ

მე მიყვარს როცა სიჩუმე სუფევს..

მე მიყვარს როცა სიჩუმე სუფევს.. ჩუ.. ნუ დავარღვევთ ამ ლამაზ წუთებს!.. მე მომწონს როცა შენს სახეს ვუმზერ.. ჩემი დუმილით დაგაფრთხობ უცებ და დაგიკოცნი მაგ ლამაზ ტუჩებს.. მე მომწონს შენი გიჟური ვნება და ჟინი, შენს თვალებში რომ კრთება.. თითქოს, ამქვეყნად