ლექსები
სუიციდამდე შენს თვალებზე დავიწყებ ლოცვას
ყულფმორგებული რომ ვიდგები ჯოჯოხეთის წინ და სუიციდში გამოსავალს ვიპოვი როცა, სანამ გაივლის ჩემი სული ყველა საზვერეს, სუიციდამდე შენს თვალებზე დავიწყებ ლოცვას.
ლექსები
ვარდებს
მე რომ ვტირი, რატომ იწყენ? ხელს რად იშვერ მხოლოდ ჩემსკენ შენც ნუ ტირი თუ გიყვარვარ არ წახვიდე ვიღაც სხვისკენ, სიყვარულის ვარდი იყავ მე შემომხვდი როცა გზაზე მხოლოდ შენ დაგიფიცებ თუ გაგცვალო ვინმე სხვაზე, გულში ვიკლავ ჩემთვის დარდებს არ მოგახვევ მე
ლექსები
პატარა გოგოს მამიკო უყვარს....
არ აპანტურებს მურია ყურებს, არ აფახულებს თოჯინა თვალებს, პატარა გოგო სარკმელს გაჰყურებს: უნდა მოვიდეს მამიკო მალე. მხიარულ ქუჩებს მოწყენით უმზერს, პატარა გული ვერ უძლებს ლოდინს, პაწია ხელებს შემოჰკრავს უცებ:
ლექსები
გალაკტიონ ტაბიძე
რომ ყოფილიყავ ათი წლის წინად,რომ მომვლენოდი ათი წლის წინად,მე მხოლოდ შენ ერთს, შენ დაგსახავდი ოცნების მეფედ, მზიურ გვირგვინად. მაშინ ალერსი ისე მწყუროდა,ისე ველოდი შენს თანაგრძნობას,ეს იყო მაშინ... ეხლა კი ვწყევლიდა ვწყევლი, ვწყევლი,
ლექსები
მარიამი
დღეები ღამეებს ისე მიეწებნენ,ვით მტკვარი, არაგვი და მონასტერი,და ჩემი თვალებიც შენ ისე გეძებენ,ვით წყაროს ანკარას – მგზავრი მონაბერი.შენი სიყვარული თითქოს მდინარეა,ხან უხვი, ხანაც – სისხლივით მჩქეფარე.შენს სილამაზესთან სხვები ვინ არიან?!სულს
ლექსები
რაღაცნაირად გეფერები, რაღცნაირად მენატრები.
ეს ვარსკვლავები მაგიჯებენ, სულში იმგვარად შემოდიან და არეული ნაბიჯების სასიამოვნო მელოდია ისმის ქუჩაში ფეხაკრეფით, თითქოს კლავიშებს ვეპარები, რაღაცნაირად გეფერები, რაღცნაირად მენატრები, მინდა ბოლომდე შევიშალო,
ლექსები
მარიამ !
ყველა გზას შენთან მოვყავარ,მარიამ ! დღეს ისევ სევდამ მოიცვა ფიქრები იანვრის 28 რიცხვი და ქარია დავდივარ უმიზნოდ თბილისის ქუჩებში ყველა გზას შენთან მოვყავარ, მარიამ !
ლექსები
მიყვარს
მიყვარს ნაზად და მიყვარს არსებით,ცხოვრების ხაზად,მას ყველგან დავყვები...ვერასდროს ვაფასებ, დროს ვეღარ ვმართავ და ათასი ფერებით ცისარტყელას ვქარგავ...ყველა გზას მაინც მასთან მივყავარ,ბანალურია და...ჩემს ზღაპარს მარხავს.მუდამ ჩუმად არის,
ლექსები
დედა
ზოგჯერ თუ სევდა დანისლავს თვალებს, ვერ დაიოკებს ცრემლებს ჟინიანს, ნუ შეგაშინებს უძირო ღამეც, ვიდრე დედა გყავს, ნუ გეშინია. დედავ! ისმინე ქართვლის ვედრება: ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ წინ გაუძღვეს ჭეშმარიტება, უკან ჰრჩეს კვალი განათლებული. (ი.
ლექსები
სიჩუმე...
მალავდნენ ცრემლებს, ფერებში დამარხეს სამოთხე მასში. სიჩუმე ლოგინთან, ღამეში დადუმდა ქარი, ელოდებიან მზის ფსკერზე მშვიდ დროებას და სახეზე სიჩუმეს ეფინება ცვარი. სიჩუმე და მისი ხელები უკრავენ როიალს, ხმებია, მდუმარების მთებიდან ამონატყორცნი მზისფერიტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
