მინდოდა შეგყვარებოდი
მინდოდა შეგყვარებოდი, პირიქით გამომივიდა.დიდხანს გელოდი, მაგრამ დღეს სტუმარიც არ მომივიდა.შენს დავიწყებას ვერ შევძლებ, გული ოცნებამ მომიკლა.მე ტყვია შენსკენ ვისროლე, მაგრამ ჩემს გულზე მომიხვდა.ოი რა ძნელი ყოფილა ეს სიყვარულის კანონი,ნეტავი ამ ჩემსშენ დაგტრიალებს ჩემი სიზმრები
აღარ მიყვარხარ თუმც ძველებურად,დაგინახავ და მეცვლება ფერი.არ ვიცი, რატომ წარსულსი დარჩიდა დაბრუნებას შენსას არ ველი.აღარ მიყვარხარ, მაინც რად გნატრობ?!...მაინც შენ გელის ჩემი გონება,ნეტავ რად მინდა შენს ახლომახლო,რომ გავატარო მთელი ცხოვრება?!...რად არ ჩანხარ, ჩიტისგულავ
ახლა მე შენს მონატრებას ვეფერები... გაზაფხულდა. ის წარსულის ჭრელა-ჭრულა მოგონება განადგურდა... დავივიწყე, თუმცა მერე კვლავ დაბრუნდა: მონატრება, უშენობა, რაც არ მსურდა...საქართველოს ცა და მიწა !
ცამ იწვიმა მხოლოდ მისთვის, რომ შევხედოთ ფეხქვეშ მიწას, ღრუბლებს მიღმა ხედვა ნისლის, მინდა ვთქვა რომ კარგს არ გვიზავს.საქართველოვ, ჩემო დედავ, შენს სულში დღეს რეკენ ზარებს, რას ფიქრობენ ახლა ნეტავ, ან ჩვენ ტანჯვას როს გვაკმარენ. ვინღა დარდობს ქვეყნისმას აუხდინე ყველა ოცნება
ყოველთის როცა მის თვალებს ვხედავ წუთით შევკრთები თუმცა ის ვერ გრძნობს ნეტავ ასეთი რა დავაშავე ასე ცალმხრივად რომ მიყვარს ღმერთო ამ სიყვარულში ისე შევცურე ყველა ნაპირი ჩემგან შორია. აბსურდულია მაგრამ რომ ვხედავ ის სიყვარულის ღმერთი მგონია.დრო სადღაც მიჰქრის..
დრო სადღაც მიდის,მიჰქრის უკვალოდ, არ გველოდება ჩვენ წარმავალებს. მხოლოდ დაღს გვასვამს და გვტოვებს მარტო, ამ რეალობის მკაცრის წინაშე. რა მალე გადის ჩვენი ცხოვრება, ხშირად ამაო,დაუსაბამო.მუზების გამოძახილი
*** თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა, როგორც წყარო ანკარა ირმებს, ჩემო პავლუშა გიტარა გახუნდა, მაესტრო ჩამოჰკარით სიმებს. *** უცებ აცივდა, სითბო განელდა,ნამდვილი გრძნობა
ნამდვილი გრძნობა ყველას ეწვევა მოვა დაგიპყრობთ უეცრად წამში მაშინ როდესაც გული ვერ ხვდება მარტო აღმოჩნდებით გრძმობების ალში. სიყვარულია გრძნობა ორმხრივი მიეჯაჭვებით გულით ერთმანეთს სული გექნებათ განუყრელივით უნახავადაც ნახავთ მისდედი
მე შენს ხატებას ვეზმანე დედი, ძარღვებში წითელი მიდინავს სისხლი, მე შენს მზერეაში დავთვრები დედი, შენი სახელი ჩემ სულს გაივლის. არმოგეშალოს არასდროს დედი, ეგ ლამაზი და სათნო ღიმილი, აღარასოდეს გავნაწყენდები თუკი ოდესმე არს მეტყვი დედი.აბსტრაქციიდან უსასრულობაში
როგორ მიყვარდი მე ახლაც მახსოვს, შენს თვალებს როგორ შევსციცინებდი. შენი პირველი სიტყვაც კი მახსოვს, რომელსაც სდევდა შეხება წრფელი. მახსოვს,შენ როგორ მითხარი სიტყვა, სიტყვა,რომელმაც მე სულ შემცვალა.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.