რეზო ამაშუკელის ხსოვნას

დრო დადგა, დიდი ჭირნახულით წარსდექ უფალთან, ღირსეულ მგოსანს პატივგებით შეგხვდა უფალი, იყავ იმედი უქრობელი ქვეყნის მწუხართა, მსახური ნათლის, დაუღლელი რისხვა ყრუ ფარის...

მე ისეთი სიყვარული მინდა…

მე ასეთი სიყვარული მინდა, გულწრფელი და ბუნებრივად წმინდა, მე ისეთი სიყვარული მათბობს, შორს წასულიც თავს რომ არ ვგრძნობ მარტოდ.

მოულოდნელი გადახვევა

რითმების აგონიაა - შენთვის მოძღვნილი სტროფები, აზვირთებული განცდების უწყვეტი ცვლა და ბრძოლები...

უბრალოდ პოეზია

მე სიყვარულის ძალა ვიგრძენი არ მინდა წუთიერ სადმე გავიქცე ვიცი,სულიერად კვლავაც მიგრძენი არ მინდა სატყუარასთან ისევ წავიქცე,

ახლა განცდები ქაოტურია

გზა გაკვალული მიუვალია, და ეგ სიტყვებიც მხოლოდ ფარსია, ახლა მარტია ზეცას შევქუხი და ღრუბელთ ჯარი თავს დამხვევია...

იმედი ისევ კიაფობს

სიო გადიქცა მძლავრ გაქროლებად, მოედო ელვის სისწრაფით ველებს, შემოაღწია გულის ღრიჭოშიც, განცდებს აღვირი აგლიჯა მყისვე...

რა იქნებოდა...

და შენს თვალებში დაიწყებს დილა შემოსვას სხივის შარავანდედით. ძვირფასო, ახლა ლოლოებს კიდებს, გულს მონატრების სუსხი-ნამქერი...

სიცოცხლე

პრელუდია განთქმულია . სიყვარული დადგმულია . სიხარული ზაფხულოა . სიგიჟე გაზაფხულია.

მაგიური სურნელი,მისაწვდომი თვითკმართათვის

გავივლი უდაბნოს,გული მიგრძნობს ის იქ იქნება აი იიქ,ზღვა რომ იწყება.ალბათ რა ხანია მიცდის და მელოდება

***

ისევ გარიჟრაჟდა, ფიქრნი აიშალნენ...