გადაიფიქრე, ნუ მომკლავ დედი!

ბედნიერება შენი ბაგისა, გაქრა და სევდამ დაიდო ბინა, მე შენი ცრემლი ჩემო დედიკო მომაკვდავსაც კი არ შემიძლია.

მოუარე დედას!

თუ ხარ კარგი შვილი? მოუარე დედას! არ ატკინო გული და გახარე დედა! შეუსრულე სიტყვა და დაუჯერე დედას! დედა ერთი ამ ქვეყნად მარტო.

▪︎▪︎▪︎

მინდა შევეხო შენს სხეულს, მოვხატო მრავალი ფერებით, მინდა გიგრძნო, ჩემად ჩაგთვალო

♡ .

და როცა მარტი, შენ ტუჩებზე ბედავდა ქროლვას, მე ვით აპრილი, მოვიდოდი უმალ გიხსნიდი. მეაპრილები, მემარტები, გაზაფხულები... გაზაფხულები მოიყვანე შენი ტუჩებით...

ესეც გაივლის!გავა დინება!..

მხოლოდ შენ იცი...

მხოლოდ შენ იცი მხოლოდ შენ გესმის ის რასაც ყურში თავსაც არ ეტყვი... გებრძვის და იბრძვის იბრძვი და ებრძვი.. ოღონდ ვის ან რას თავად არ გესმის.. ნეტავ თუ ხვდები გახდი უხეში ცოტა გიკლია გახდე უკმეხიც.. მე მეურჩები მას ეურჩები..

ეს ჩემი გზაა ...

ეს უცხო ხმაა.... მოვყვები და სად ვარ არ ვიცი, დასასრულია... სასრულია და ცაც სრულიად გამიშავთეთრდა... გაიცრიცა , ემსგავსა ფიცარს რაზეც სულ ყველა დიამეტრი დაკაწრულია. ეს ჩემი გზაა, ჩემი ხმაა, ჩემი სულია,

მე მშვილდოსანი ♐

...ღმერთებმა ცეცხლი* მარგუნეს ბედად;გავხდი გუშაგი* ცის და ქვესკნელთა;აალებული თვალებით ვუმზერ მეწამულ სულებს* სამყაროს შორის. ფიქრები ლავად გადმოიღვარნენ;გზას მიაპობენ გულის სიღრმისკენ ფეთქდება სული,აწყდება

ჩვენ ხის სახლში

მე ვერ გივიწყებ ვერცერთი წამით,შენზე ფიქრები ღამით ვარდება,მე ვფიქრობ ვეღარ მოვითმენ მალე,ალბათ შენ იტყვი დროით გვარდება.ამასთანავე რთულია სიტყვა, მოზღვავებული გრძნობებით ბრძოლა,ეხლა ოც სიტყვას რასაც ვანდომებ,

ომი და ადამიანი

რამდენი სევდა რამდენი ცრემლიც.რამდენჯერ დაღვრილა წითელი სისხლიც.რამდენჯერ ყოფილა ომი და სისხლი?.რამდენჯერ იყო ცრემლც და სევდაც.ეს ომია ომში არავინ იგებს!.იღუპებიან ორივე მხრიდან და ადამიანი ისევ და ისევ იწვის.