ამერიკა

ალბათ მალე გეტყვი მენატრები ამერიკა. ვეცდები,რომ არ დავიწყო უცებ დიდი ისტერიკა. ალბათ ხშირად წავალ მე მორფეოსისვსასახლეში. და იქაც ვეცდები,რომ არ ვიძახო ამერიკა.

ჰალილუია

ახალწლის ღამით, შენს მორთულ ძეწნად, მე შენს მუცელში მთვლემარე ბავშვი,სიცოცხლისათვის გავჩნდი ამ ქვეყნად,და საიდუმლო ფერები გავთქვი. მთვარემ ვარსკვლავნი ცისფერ შრეთა რკალში დატია,მე შენი სითბოს წარუშლელი დაღი მატყვია,

და სადმე..

მე შენს თვალებში მარტოობის დავმარხე სევდა, მე შენზე ფიქრში ჩემს დემონთან მოვიგე ომი, შენი სურნელი როგორც ბედი ყველგან თან მდევდა, შენა ხარ ჩემი ლეკვი სწორი მამაცი ლომის..

ლექსივით

წუთებს მნიშვლენოვანს ძმობას დიდ ფასიანს ტრფობას დაუვიწყარს ვინც კი ძვირ-ფასია

ნიკა ძამიაშვილი — ფსიქიკური ჯაზი / პარეიდოლია

"..და ვგრძნობ ჩემში შემოდის ანამორფოზი, ყველანაირი სასმელის ან ბოლის გარეშე, ტვინი მერევა ქმედებით, მუსიკით, კინოთი, გრძნობებით.. მარტო ვარ, მარტო ვარ, მარტო ვარ, ფსიქოზი."

***

რთიღა დამრჩა ღმერთისთვის ნატვრა ოცნებას სულთქმად გაეფანტა კვალად ჩემი სამყარო შევქმენი თვითონ გულით დამყავდა ბოროტი ვითომ

ნიკა ძამიაშვილი — სინესთეზიური აბსტრაქცია

"ილუზიაა, ყველა ის შეგრძნება, რომელიც დელტა ტალღის დროს კომით გათიშულმა განვიცადე, რადგანაც მწამს — იმ სიზმრებშიც ჩვეულად შენ ისახებოდი"...

ნიკა ძამიაშვილი — Voodoo Doll / ვუდუ თოჯინა

"შენ იქამდე ხარ პატარა გოგონა, სანამ თამაშობ თოჯინით, გსურს გამოკვებო, ჩააცვა, დააძინო და ჩაეხუტო მას."

ღამის სამ საათზე(მარის M.V.)

ჩუმი ღამის სამ საათზე შენ მინათებ ცას, შენზე ფიქრში მე ვათენებ, ფიქრი ღამეს კლავს. შენზე ფიქრით დროს ვიბრუნებ, ვიპყრობ ახალ მთას, რომელიც ამ ჩემს გონებას თიშავს და სხვას რთავს.ჩუმი ღამის სამ საათზე მახსენდები შენ, მხოლოდ შენთვის მე დავწერ და რითმებს

***(მარის M.V.)

ზღვა გასცდა ნაპირებს და ისევ აღელდა, ჩემი მე შენს გარდა სხვაზე ვერ დაწერდა. დღე შენით დაღამდა, დღე შენით გათენდა, ფიქრები შენზე ხომ ამ კოსმოსს არხევდა.