შემოდგომა

რა შორია მოლოდინი ახლა, ღამეები სისხლს ბოლომდე მწოვენ, მიმატოვე, აღარასდროს მნახავ ასე ყველგან მივიწყებულ პოეტს, უამრავი ფიქრი მოდის ჩემში, და წვიმები თეთრად წვეთავს ციდან, ცას ვგრძნობ როგორც დამწყვდეული მხეცი, გაბმული ვარ, და გაქცევა მინდა...

მტკვარი

აქ ხომ ახლა თბილისია სასაკლაო, საქართველო ჯოჯოხეთშიც მოდაშია... ჩემი მტკვარი გოგო ბიჭთა სასაფლაო ეს ქვეყანა ძლიერ, მძიმე კომაშია.

:-!

ჩუმად გავედი, ვთქვათ გავიპარე, ვზივარ ვუყურებ მთვარეს,

ეს, ისე, ნახევრად ხუმრობით...

იცვლება დრო, იცვლებიან ადამიანები, სურვილები, შეხედულებები,მაგრამ ხანდახან, (შეიძლება იშვიათად, მაგრამ მაინც) ხვდები ადამიანებს, რომელთა ფარული სურვილი ან გულის გადაშლა გაგაოცებს, გაფიქრებინებს, რომ სინამდვილეში ადამიანთა მოდგმა დიდად არ შეცვლილა. .

ცხოვრება

როცა სულს მოიცავს ბნელი, როცა სხეული შენთვის მძიმდება, როცა დაკარგავ სიცოცხლის მიზეზს და ცხოვრება გაგიჭირდება..

შემიყვარდები

“სიყვარულმა გული დამწვა სილამაზემ თვალები. გუშინდელთან შედარებით უფრო შემიყვარდები. ალბათ როცა დაგინახავ კვლავაც მომენატრები.

:(( )):

დათრობამდე მიმიყვანა შენმა მწვანე თვალებმა, ჩავიძირე მაგ სიღრმეში ვფიქრობ რომ მელანდება,

დამი'ბრუნდები

თუნდაც გითხრა, რომ აღარ გგრძნობ და აღარ განგიცდი, ტყუილებს ვსწავლობ, რომ ჩემს სულში ნაკლებად ქუხდე. და რომც გამიშვა სადღაც ... ჩუმად მაინც დაგიცდი, შენ კი უღმერთო უნდა იყო რომ არ დაბრუნდე.

მე მოვიწამლე

მე მოვიწამლე შენი ტუჩებით, შხამი შევიდა ჩემში მალულად, ტანჯვა მოვიდა შენი ტუჩებით შხამი ვერა და ვერ გაილია. მე მომწამლა შენმა თვალებმა,ასე უაზროდ რომ შემცქერიან

***

საკუთარ თავზე წერა ძნელია, ქება კი კიდევ ძალზედ მარტივი, რომ მოვიფიქროთ შევთხზათ ზღაპარი,