როცა გამოჩნდი...

როდესაც შენ გამოჩნდი მე გამინათდა ზეცა და ამ ჩემს გულს თითქოს რაღაც გრძნობა გადაეცა. მომანდომე შენი ნახვა, დაგინთე შენ ცეცხლი და მე მხოლოდ დღეს აქ შენთვის, სულ ყველაფერს შევცვლი. როდესაც შენ გამოჩნდი მე გამაბრწყინე კარგო, მე მინდა, რომ მხოლოდ შენში

იფეთქებ ჩემში

მე სიყვარულის გამოვცალე ყველა ფიალა და გისახსოვრე ყველა ლექსი,რაც კი გამაჩნდა აპრილის თვეა და ისევ მაწვიმს გაზაფხულივით,შენი ცრემლები

კორონა

დღეს მსოფლიო თამაშობს თითქოს დამალობანას, ემალება კორონას მის მტერსა და ამალას, ჩაიკეტა გზები

ლებანი

მზე ნაჩრდილობევ ალაგს გადასწვდა მიმოაბნია სხივების ურდო. გახევებული დაქროდა ქარი არსად კუნჭული არ დარჩა მყუდრო.

სანთელი

იწვის სანთელი,იწვის და დნება ჩამოეღვარა ნაზად ცრემლები. და გადავეშვი მე სალექსეთში რომელსაც ასე თავზე ვევლები.

დავრჩი მარტო!

მზე ამოვიდა ცის კამარაზე, ყვავილმა გაშალა ყლორტები, გახარების ნიშნად, შენი ლანდი მოსჩანს ჩემს ფანჯარაზე, თითქოს გამიღიმა სიყვარულის ნიშნად.

უკუნეთი

აღარსად დამრჩა იცის ღმერთმა ნავსაყუდელი, დღეს იმისგანაც წამოვედი ვინც მე მინატრა, ველი აღსასრულს თვალახილული როგორც კურდღელი!

ჩემნაირი არავის ჰყავს

ჩემნაირი არავის ჰყავს, ის სულ სხვა ლამაზფერია, ის ჩემი სულის ნაწილი, ის ჩემი სიხარულია.

ალბათ

მზეში ჩამქრალი დნება სანთელი უნიათოდ კრთის ბედის ვარსკვლავი. გამიწყვდიადდა თითქოს ნათელი ალბათ ითხრება ჩემი საფლავი.

ღრუბლებს იქით დაგიცდი

ფეხით ვამტვრიე ცხრაკლიტული სისხლით შემოგფიცე ტრფობა ჩემი ხევსურობა დაგიმტკიცე და აგიშენე პატარა ოდა