სიცოცხლე რომ მინდოდეს

სიცოცხლე რომ მინდოდეს, სიკვდილზე არ დავწერდი, ეს სიცოცხლე სიკვდილის ნაწილია ნამდვილად. სიკვდილის სანახავად ცოცხალს მე მკვდრად გავფენდი, მაგრამ მას აქ არ უნდა მოსვლა ასე ადვილად. სიცოცხლე რომ მინდოდეს, გრძნობებს სულ არ აღვწერდი. სიცოცხლე ხომ მალვაა

თუმცა

მზე ანთბს ცის პირს ელვარებს ლაღად

ნუ გადამეჩვევი

...სადაც არ უნდა წახვიდე ყველგან გაიგებ "ნუ გადამეჩვევი..."

არსებობს

ჩემში არსებობს ცა ცის მაგვარი მზე მზით გამთბარი ცის მაგვარ ცაზე ჩემში არსებობს გზა გზით ნავალი ნაფეხურებიც გზით ნავალ გზაზე.

წასვლა

სად წავიდნენ იმ ზაფხულის დღენი, რომლებსაც სულ თან დაჰქონდათ სითბო. მე შენ თითქოს ვეღარ მოგაგენი, გთხოვ ცხოვრება მე აღარ "დამიტკბო". სად მიდიან გაზაფხულის მთანი, რომლებსაც ეს თოვლი კიდევ ითხოვს. ნუ მიდიხარ, მოდი გამიცანი, მოდი, მოდი არ წაგართმევ დიდ

ვერ გავექეცი ლანდებს

კვლავ ბევრს ვეწევი ფილტვებს ვიხეთქავ არ მედარდება ხვალ რა იქნება

დგას ფოთოლცვენა

თუკი დღეს ვდგავარ მყარად მიწაზე ხვალ ალბათ ალბათ მომიწევს ფრენა მეუხეშება დღეს მე სინაზე და სევდიანი დგას ფოთოლცვენა.

არა ვარ ღირსი

ეხლა რომ სიტყვებს ვუგებ ხარაჩოს ნეტავ აგება მწადია რისი გარდავიცვლები უცნობ მელექსედ მე პოეტობის არავარ ღირსი.

"სიყვარული სიზმრებად მაწვიმს"

დაკარგულ გრძნობას ვანაცვლებ დარდით ნუ მკითხავ რა მჭირს უსაშველოა...

ჟონავს ნისლი

კოკრებში ჟონავს ნისლი წვეთ წვეთად და მგლოვიარე მოსჩანს ბორცვები დაშრეტილ წყაროს სანაპიროსთან კოპებშეკრულნი დგანან ბოცვრები.