მადერა [თავი 3]

ქეთა, ჩემო ერთადერთო, ვწუხვარ, რომ იპოვნე ეს წერილი, რადგან ვხვდები, უკიდურესი შემთხვევაა, თორემ არ მოძებნიდი. ქეთა, მაპატიე, რომ შენი ცხოვრება არაა უდარდელი და არც არასდროს ყოფილა. შენ ყველა ბავშვში პოზიტივს ეძებდი, ყველას ბედნიერებით სულდგმულობდი,

დარჩი ჩემთან

ალბათ სულმინდოდა მეწერა იმაზე რაც მიყვარს, თვალებზე რომლებმაც შეცვალეს ჩემი სამყარო... დეკემბრის ღამის მძიმე წუთებია დამძიმებული თვალებით ვუყურებ სიცარიელეს და ვცდილობ შენი სახის დანახვას . სიჩუმეს ვერ არღვევს შენი ხმა და ეს ძალიან მაგიჟებს .

ცხოვრების მახე ( I თავი )

სამსახურში რომელშიც მანამ ვმუშაობდი ვაკანსია მალევე გამოაცხადეს და 'ჩემი' ადგილი დაიკავეს, სამსახურის ძებნა ძალიან გამიჭირდა ყველაფერი შემოვიარე ყველაფერს დიპლომი უნდოდა ან გამოცდილება ამა თუ იმ სფეროში,

ერკე მიდასი - მეტრო (4)

უცნაური ელდა მიელამუნა მის გონებას, რომელსაც არანაირი საზღვარი არ ჰქონდა ადამიანთა გრძნობების სიმძიმის და სიფაქიზის ცხოველისეული მოთხოვნილება გაუჩნდა. გრძნობების მოთოკვას ვერ ახერხებდა, სიმძიმეგადაგორებული მისი სხეული დუნედ მოძრაობდა და რაღაც, რაც

ერკე მიდასი - მეტრო (3)

ჩემო გვრიტებო და საყვარელო მკითხველო, შეუდექით საქმეს, რასტის ლოდინი არ უყვარს და ვერ იტანს, როცა ყურადღებას არ აქცევენ... წაიკითხეთ და მითხარით თუ გაინტერესებთ როგორ გაგრძელდება ისტორია. და როგორ წარმოგიდგენიათ რა მოუვა რასტის?

ერკე მიდასი - მეტრო (2)

კიბეებს ჩაუყვა და იმ მისტიურ მოვლენაზე ფიქრობდა, რასაც შუადღემდე ძილი ერქვა. საკმაო ხანს ფიქრობდა, უკვირდა, არასდროს დასძინებოდა ისე, რომ ვერც მაღვიძარას გაეღვიძებინა. თუმცა უკვე იმდენად იყო შეჩვეული ერთიდაიმავ დროს ადგომას, ეს ოცდაშვიდი წლის კაცი,

აღარ დაგვტოვო (თავი 1)

ეს მოთხრობა არის უმამოდ გაზრდილ გოგოზე, მის პრობლემებზე, სიყვარულზე და თავად მამამისზე. საერთოდ სიტყვა "მამა" ს არვარ მიჩვეული.. როცა პატარა ვიყავი ერთხელ დედას ბაზარში წავყევი როცა დედა არჩევდა რა ეყიდა მე ყველა იქ მდგომ კაცს ჩამოვუარე, ერთერთს

დათო გვარამია - ჩემო კარგო ქვეყანავ...?!

რა კარგია თვალებდახუჭულმა რომ უყურო ამ სამყაროს, რა კარგია როცა არაფერია ამ საშინელი სამყაროდან შენთან, ერთხელ ვცადე თვალების გახელა, გავახილე კიდეც და ვხვდებოდი როგორ მისისხლიანდებოდა ნელ-ნელა თვალის გუგები, როგორ ძლიერდებოდა გულისრევის შეგრძნება

დათო გვარამია - სიყვარული

უკვე ოთხმოცი წლის ვარ, ჯერ კიდევ არაფერი გამეგება ამ ყველაფრისა,არაფერი გამეგება ამ ცხოვრების და ვერაფერსაც ვეღარ ვხვდები უკვე,მთელი ცხოვრება სიყვარულს შევალიე მაგრამ არაფერ არ გამოვიდა,დღესაც ვერვხვდები რა არის სიყვარულ,დღესაც ვერ ვიაზრებ როგორ

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი II)

ახლა უკვე ისე ვარ ვერანაირად ვეღარ ვფიქრობ და არც ვიცი რა უნდა გავაკეთო იმისთვის რომ შენთან მოვიდე, მოვიდე და გავაკეთო ის რაც გაგაბედნიერებს, სხვა არაფერი არ დამრჩენია,ყველაზე მეტად ერთი რამ მინდა, პასუხი იმაზე რასაც შენ გწერ ახლა და გთხოვ არასოდეს