უშენოდ

დეკემბრის მზესავით უცაბედად გამოჩნდი და ამაზე მალე გაქრი.. ჩემი წარმოდგენები თბილისის თოვლთან ერთად გალღვა.. მეუბნებოდი, ყველაფერს მირჩევნიხარო და მეც მჯეროდა. მართალია, ზოგჯერ ეჭვი მეპარებოდა, მაგრამ მაინც პატარა ბავშვივით მიხაროდა.

უცნაური განცდა

-კარგი, რა . წყვილები გაცნობიდან ერთი კვირის მერეც კი ქორწინდებიან... - უკვე აღარ ესმის მამაკაცის სიტყვები, ფეხზე იცვამს და კარებისკენ მიდის....

მატარებლის ვაგონები

ცხოვრების თითქმის მეოთხედი სიყვარულზე წერაში გავატარე, მაგრამ ჩემი ცხოვრების ყველაზე დიდი არმოჩენა საკუთარი თავის შეყვარება ყოფილა...

უბრალოდ ბედნიერება

"ამდენ სწავლას , სჯობდა განყენებული ბედნიერება გესწავლა, ბედნიერება ყველას და ყველაფრის გარეშე, უბრალოდ ბედნიერება !"

ცხოვრებისეული ბონუსი

როგორც ვერ წარმოგიდგენიათ ცხოვრების აგება მხოლოდ ბონუსზე და ხელფასზე ხართ ორიენტირებული, როდესაც გონებაში ერთი თვის ხარჯები გიტრიალებთ, ასევე, არ უნდა აგებდეთ მთელ ბედნიერებას სხვა ადამიანებსა და მათთან ურთიერთობებზე...

რა იქნებოდა ცხოვრება შეგრძნებათა გარეშე ?

მივდივართ და ზურგზე აკიდებული ხურჯინში ვაგროვებთ თითოეულ განცდას, ემოციას, ფიქრს... ვაგროვებთ, ვაგროვებთ და ასე გრძელდება უკანასკნელ ნაბიჯამდე...

ცხოვრება პროცესია

არ უნდა ველოდოთ ქუჩაში მილიონის პოვნას, არც თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს, როგორც ამას ბავშვობაში ზღაპრები გვასწავლიდნენ ; ლოდინს მოძრაობა უნდა ვარჩიოთ და უსიამოვნო ვითარებაშიც კი ჩვენთვის დადებითი აღმოვაჩინოთ...

ნარცისიზმი - ეს სიყვარულია ?

შენი ყველა ურთიერთობა მეტ-ნაკლებად ნარცისიზმით იყო სავსე. უბრალოდ ეძებდი იმას, ვისაც ისე ძლიერ ეყვარებოდი, როგორც საკუთარი თავი გიყვარს..მარცხის შემდგომ კი , უფრო ძლიერად იწყებდი საკუთარი თავის შეყვარებას...

კორონა - კოშმარზე მეტი

იმდენად გადავერთვე დისტანციურ ცხოვრებაზე, გუშინ ონლაინ ვჭამე ბრაუნი.. განწყობა შეგვეცვალა, ფიქრები გაგვინაცრისფერდა... ცხოვრება თითქმის გაჩერებულია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენც უნდა გავჩერდეთ...

მარტოობა

გადის მთელი ცხოვრება, ჩვენ კი იმდენად ვართ ჩაბმული მარტოობასთან ბრძოლაში , ვერც კი ვამჩვენთ, როგორ გვიჭაღარავდება თმა, გვივლის სხეულში სისუსტე, გვტოვებს გარეგანი სილამაზე...