ორი გზა და ერთი კარი

ოზონი - მომწამლავი, თუ ბედნიერების მომტანი ? - გიჩნდება კითხვა, მაგრამ უაზრო; შენთვის ხომ ბედნიერების მხოლოდ ერთი კარიღა დარჩენილა ღია - კარი დასასრულისა, იმ დასასრულისა, რომელიც საბოლოო ბედნიერებას მოგიტანს, ბედნიერებას, რომელიც ცხოვრებამ არ

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 7)

მია უფრო ძლიერად აბჯენს მამაკაცის თეძოებს ფეხებს, აჩი მკლავებ ქვეშ აქცევს გოგონას, შემდეგ ადგილს უცვლის, როგორც ფუტკარი საბედოს ყვავილს და უფრო ძლიერად აცხრება ბაგეებს, რომლების კისრისკენ უხმობს.. შემდგომ ტუჩებით სწევს მიას პერანგს, გოგონა კი მის

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 6)

-საწოლში ყველანაირ სურვილს შეგისრულებ, თავს ქალღმერთად იგრძნობ, მია ! -საათში 40 ათასს დოლარს გადაგიხდი.. მხოლოდ ერთი საათით მაინც მომეცი უფლება, შენი ნაწილი ვიყო. -კარგად იყავით ! - კარებს თითქმის აღებს მზერის ნაპერწკლებით და სირბილით ეშვება

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 5)

მგონი არ უნდა იყოს გვიანი იმისთვის, რომ ოქროს შუალედი ვიპოვოთ. არც ქალიშვილებს დავაკვდეთ და არც თავისუფალი სექსის რეფორმატორობას მივყოთ ხელი. საერთოდ რა არის სიყვარული ? დარწმუნებული ვარ, რომ გკითხოთ, ყველასგან განსხვავებულ პასუხს მივიღებ...

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 4)

„რატოო ? მაგარ დროს გავატარებთ.. შევჭავმთ, სექსი გვექნება, გავერთობით, მერე სახლამდე მიგაცილებ..“ „შენ კარგად ხარ ? რამე ნამიოკი ჩაგირტყიი თუ ?“ „მე თავისუფალი გოგონა მეგონა.. სოფლელი ხო არ ხარ ?“

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 3)

-გიყვართ ერთმანეთი თუ უბრალოდ ერთობით ? - ამ კითხვაზე მიას მხოლოდ ღიმილი გამოსდის.. განა ნაშებს აცნობენ ნათესავებსო, ეფიქრება. -ერთმანეთს უშვებით დიდი ხანია, არა ? - თანამედროვე ტერმინოლოგია ან არ იცის მოხუცმა, ან უბრალოდ დაიმორცხვა სიტყვა

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 2)

-კარგი ამბავი მაქვს - გაცისკროვნებული მზერით ეუბნება მია. -ბავშვი გაინძრა ?-მუცლისკენ აპარებს აჩი თვალს. -მშია, ჭამა კი საუკეთესო ანტიდეპრესანტია. აი, მუცელს კი რაც შეეხება, ნახე ფოტო.. აქ განა ჩაეტევა ვინმე ? - ძალით გულუბრყვილო სახეს იღებს მია.

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 1)

-საოცრად მიყვარს ! - ეუბნება აჩი ძმაკაცს და სიგარეტს უკიდებს. -ასე არასდროს ? -სიცოცხლეზე მეტად, ტკივილამდე, მონატრების უფსკრულამდე... არ ვიცი , როგორ აღვწერო - მოწევა ავიწყდება და იდაყვს ეყრდნობა.

ალისფერი ტალღა

ცა ემსგავსება ალისფერ ტალღას, დღეც კი ფეხს იდგამს რუტინის ზღვაში, მაგრამ ბოლო დროს სულ სხვა რამ ხდება ამ შეკუმშული სამყაროს ალში; რადიუსები ერთმანეთს ცვლიან მოლოდინებს კი იმსგავსებს აწმყო...

სიტყვები კლავენ ჩვენს გულს შეურყვნელს

ნუთუ ასეთი რთული ყოფილა, გიყვარდეს წრფელად, მთელი არსებით, ღმერთო, მითხარი რა დავაშავე, როცა ვაჩუქე გულის ნაწილი ? მზე გზას მიიკვლევს მთვარის ალებში, ეჭვიანობის მიაქვს ფიქრებიც...