ესეც გაივლის... (სრულად)

- ვინც უყვართ ისე არ ექცევიან როგორც შენ მომექეცი! - გავაწყვეტინე კვლავ. - ამიტომ... - გააგრძელა მან, - ლიზი თუ არ გინდა ძალიან ცუდად მოგექცე ნელ-ნელა შეეშვი მაგ სიყვარულობანას, თეონას მალე გავეყრები და... - შენ მართლა ხომ არ გაგიჟდი მიყვარს თქო ვერ

ატეხილი გრძნობები (დასასრული)

ერთი გადახედა უცნობ ქალს ზიზღნარევი მზერით, ეტყობოდა არც ისეთი ასაკიანი იყო, უბრალოდ ნაადრევად დაეღარა თავისი ცხოვრების წესს. მისთვის არ სცხელოდა ფეფოს, თუმცა იმედოვნებდა საკმარისი ზიზღი და სიძულვილი ამოიკითხა ქალმა მის მზერაში. როგორმე თავი უნდა

სხვისი ცოდვებისთვის... (დასასრული) სინათლე გვირაბის ბოლოს...

-როგორ მოვედით აქამდე.... თინი, როგორ შევძელით ჩვენი სიყვარული ამისთვის დაგვემსგავსებინა... ორივემ დავაშავეთ... ძალიან გვიანია უკვე... ზედმეტად ვატკინეთ ერთმანეთს... ეხლა ამას მნიშვნელობა აღარა აქვს... უცხოები გავხდით... უკვე ცოლქმარიც აღარ ვართ...

გოგონა სალამანდრას ტატუთი (სრულად)

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

მეხსიერების მუდმივობა [დასასრული]

ესეც ბოლო თავი სარას ისტორიისა. შემდეგში მის სხვა ისტორიასაც ავტვირთავ. ძალიან დიდი მადლობა რომ ვკითხულობდით.როგორ უნდოდა ეწვიმა, როგორ უნდოდა წამოსული, ვერ გაჩერებული ცრემლები წვიმას დაეფარა. როგორ უნდოდა მისი ხმის გაგონება, ერთხელ მაინც დაეძახა,

ბიჭი სახელად 66-33-XX (სრულად )

ქუხილი კი არადა არ ჩერდებოდა, უფროდაურო მეტად გრუხუნებდა... ტირილის ზღვარზე ვიყავი უკვე მისული. რომ ვაჩემ საბანი გადამხადა, ხმის ამოუღებლად დაწვა საწოლზე, საბანი გადაიფარა, ახლოს მოიწია და გულზე მიმიხუტა. აქამდეც გაგონილი მქონდა მისი გულის ცემა,

Dandelions (სრულად)

- ზაზა გეყოფა მტკივა! - ვცადე ხელი გამომეგლიჯა მაგრამ ამან პირიქით იმოქმედა და ორივე მკლავში ხელები მაგრად მომიჭირა. - ის შენზე ხუთი წლით დიდია! იმდენად გავხარ, რომ... მგონია მას ვუყურებ... - და ამიტომ მიმწარებ ცხოვრებას? ჩემზე იყრი მის ჯავრს? -

7 სართული ღრუბლებამდე (სრულად)

ნენეს საფლავზე ვიწექი, ვისკის ბოთლი გვერდით მქონდა მიხუტებული და ღრუბლებს ვუყურებდი. ვიგრძენი ვიღაც რომ წამომადგა თავზე და თვალები დავხუჭე. - ვინც არ უნდა იყო, შენი დანახვა არ მინდა... - წარმოვთქვი ხმამაღლა და ბოთლი დავიყუდე. - ვიცი... - ხმამ

ღამის აგენტი (სრულად)

- ეს კონფიდენციალური ინფორმაციაა! - ჩამჩურჩულა ყურში ისე თითქოს ირგვლივ ვინმე ყოფილიყოს. - აა... აგენტი ხართ? - იგივე ტონით ვუჩურჩულე მეც და ისეთი სახე მივიღე, ვითომ ამ წუთას გავხდი უდიდესი საიდუმლოს ერთ-ერთი პატრონი. - დიახ! მე ღამის აგენტს

sms 15 თავი (დასასრული)

სახლთან მისვლამდე ორივეს საკმაოდ გვისველდება ფეხები, მას შარვლის ტოტები მუხლამდე დასველებია, მე კი შიშველ წვივებზე მიბრწყინავს წყლის ვერცხლისფერი ბურთები. ნამისა და ბალახის უხეში ღეროებისგან კანი მეწვის და საშინლად მეფხანება. ვიხრები და ვცდილობ

ღირსების საფასური ( სრულად )

_ თქვენ კი ქალბატონო სჯობს აგრონომიის წიგნს ჩაუჯდეთ და კარგად ისწავლოთ,რადგან ხვალიდან პრაქტიკული მეცადინეობა დაგეწყებათ. _ შენთვის შეინახე ბარიც,თოხიც და კალოშებიც_ ისიც ხმადაბლა კბილებში სცრიდა თითოეულ სიტყვას. _ რათქმაუნდა,აბა ჩემი შენ რას

ყველა გზა შენთან მოდის მარიამ!(სრულად)

მარიამ ყიფიანი ჯერ კიდევ ოთხი წლის იყო როცა პირველად გამოავლინა თავისი ძლიერი ხასიათი . სულ პატარასაც შემტევი ხასიათი ჰქონდა, ორი წლისამ დაიწყო ლაპარაკი , მართალია გამართულად ვერა ,მაგრამ აზრის გამოტანა შესაძლებელი იყო და იმ დღიდან მისმა მშობლებმა

ყველა გზა შენთან მოდის მარიამ!( სრულად 2 )

-ყველა გზა შენთან მოდის მარიამ!- ყიფიანის ქალბატონს ხმა ჩაესმა რომელიც არავინ იცის ნამდვილად გაჟღერდა თუ არა უბრალოდ სჯეროდა რომ ეს სიტყვები მხოლოდ ერთი მარტვი გაგებით არ არსებობდნენ და ყველაფერს აერთიანებდნენ .....

მე მარიამ ჯაჭვლიანი ვარ...

მე მარიამ ჯაჭვლიანი ვარ,18 წლის გოგონა დიდი ისტორიით... ძნელია იყო ჯაჭვლიანი! ძნელია ,როცა 15 წლის ასაკში დედა გტოვებს, გიტოვებს სრულიად უსუსურ არსებას რომელსაც მხოლოდ დაბადება უნდოდა, ამქვეყნად მოსვლა და წარმოდგენაც არ ჰქონდა საკუთარი დედის

დროებითი საცოლე (სრულად)

თავს პატარა, გამოუცდელი, თინეიჯერი ბიჭივით ვგრძნობ, ვერ ვხვდები რატომ ვიბნევი ასე და რატომ მივლის ჟრუანტელი მასთან ახლოს რომ ვდგავარ, ზოგჯერ მგონია რომ სერიოზული პრობლემები მაქვს გულზე, არც კი ვიცი რა ვუთხრა, თუ არავისთან არ ვიბნეოდი, მასთან