ბედის ბორბალი(სრულად)

შავ თმაზე ქარი ეთამაშებოდა,მაღალი შუბლი ჰქონდა,წარბები მუქი და მკვეთრი, მარჯვენა წარბთან შრამიც ჰქონდა, ღრმა შავი თვალები,მძიმე სერიოზული მზერა,სწორი ცხვირი, შავი მოვლილი წვერი...

მიწის ყივილი - თავი III

მატილდას ხელები დაუცდა. საწოლზე ჩამოჯდა. წერილს ისევ და ისევ კითხულობდა, თითქოს შორის სტრიქონებში პასუხს ეძებდა. „დემეტრემ იცის…“ გულში რაღაც ჩამოინგრა. არა ხმაურით — ჩუმად, როგორც ძველი კედელი, რომელიც დიდი ხანია ბზარებს მალავდა.

შესაფერისი! (ნაწილი 11)

-რომ შემიყვარდეს, მერე?-უემოციოდ დავსვი კითხვა და წვენით სავსე წიქას ზემოდან დავხედე-მოვა ბედნიერება, სიმშვიდე და ვნება, აუცილებლად მოვა! გამეღიმა ჩემივე პასუხზე.

ერთხელ და სამუდამოდ. თავი1

როგორც იქნა ჩემს ოფისთან მივედი. ჩვენი თვალები კიდევ შეხვდნენ ერთმანეთს, კარგი დღე ვუსურვე და მანქანიდან გადმოვედი.კარი დავხურე, ნაბიჯები გადავდგი და ქუჩაზე გავედი. წამით ისევ უკან გავიხედე, მანქანა ნელა გავიდა, არაფერი განსაკუთრებული არ მომხდარა

რეპუტაციის თამაში 5

_შენი ბორდი მომკლავს, თუ ამ ინტერვიუს ჩააფლავებ. _მაშინ უფრო კარგად უნდა დამატრენინგო ხოლმე._უკუსვლით კედლისკენ წაიყვანა და პერანგი პროფესიონალური სისწრაფით გახადა._ხშირად მოგვიწევს ვარჯიში. მხარზე ნაზად უკბინა.

The Whispering Woods(თავი X დასასრული)

მათ იცოდნენ, რომ მათმა ერთობლივობამ არა მხოლოდ ისინი, არამედ მთელი სამყარო გადაარჩინა. ბნელი მაგია დამარცხდა. სიყვარული და მაგია საბოლოოდ ერთმანეთს შეერწყა.

მიწის ყივილი - თავი II

დემეტრე ალამბარი მაღალმთიან აჭარაში დაბრუნდა ისე, თითქოს საკუთარ ბავშვობაში , მაგრამ ბავშვობა აქ აღარ დახვდა. გზას, რომელიც ოდესღაც თავისუფლებას ჰგავდა, ახლა მძიმე ვალდებულების სუნი ასდიოდა.

The Whispering Woods(თავი IX)

აჰრიმი, რომელმაც საბოლოოდ შეეგუა თავის ბედს და ახალ მეგობრობას, სერაფენს მაგიდის მეორე ბოლოდან ღვინით სავსე ჭიქა მიუგზავნა – ნდობის სიმბოლო. სერაფენი, რომელიც ახლა თავისუფლებით ტკბებოდა, მთელი საღამო თუთასთან ახლოს იდგა. ის აღარ იყო ჩრდილი, არამედ

შესაფერისი! (ნაწილი 10)

-ქალები ძალიან ზედაპირულად უყურებთ ხოლმე ყველაფერს, არვიცი რატომაა ეს ტენდენცია. -რას გულისხმობ? -პასუხის მოსმენისას, უმეტესად მიზეზზე არ ფიქრობთ-გაიცინა. -რა მოხდება, რომ მითხრა? იქნებ შევძლოთ დახმარება.

პრობლემბი შამპანურთან თავი 2

— გრეის გრეისი გაჩერდა.
მართლა გაჩერდა თითქოს მუხლებზე მიწამ ჩაებღაუჭა.
ჯულსმა მისკენ გადახედა, მაგრამ გრეისი უკვე ვეღარაფერს ხედავდა გარდა სახისა, რომელიც წლების წინ მის სამყაროს ეკუთვნოდა. სახე, რომელიც ბავშვობის ზაფხულებს ახსენებდა.
სახე, რომელიც