ბედნიერების რეცეპტი (მეორე ნაწილი (29-50 თავი) სრულად )

ერთი კი შეავლო თვალი ციხის უფროსის კაბინეტს ელენემ, იგივე კედლები, იგივე ფარდები, თუმცა ავეჯი აშკარად შეეცვალა ირაკლის. მარჯვენა კედელთან ორკაციანი სამი სავარძელი და ჟურნალების მაგიდაც დაემატებინა მასპინძელს. იქვე კუთხეში პატარა მაცივარი და ბარიც

Nightmare (2)

გაღიზიანებულმა შემხვედრ ჩიხში გადავუხვიე და ცოტახანი დაველოდე. კიდევ ერთი იმედგაცრუება. არც კი შეუმჩნევია რომ გვერდით აღარ მივყვები. ვერც კი შენიშნა რომ იქ აღარ ვარ. იდიოტო. იქნებ მომიტაცეს?! ან გზა ამებნა?! არ უნდა მოიხედო უკან?

იოანა (სრულად)

ოქროსფერი ბიბლიოთეკის ორფრთიანი კარი გაიღო და მიიხურა. თაროებთან შეყუჟულ წიგნის ჭიებს კარის გაღებას მოყოლილი სუსხი არც შეუმჩვნევიათ, სათვალეწამოცმული ცხვირები ვინ იცის, რომელ სამყაროში ჩაეყოთ და გამუდმებით მოხამხამე თვალებზე ეტყობოდათ, სულ არ

შურისძიების დროა (ნაწილი 2)

მშვიდად გავშალე და გაკრული ხელით ნაწერ ასოებს დავაკვირდი. 
“მიშოს სიყვარული მუდმივად გაგაძლიერებს რუზო!”

დალიჰარი (თავი 15)

"-უღმერთო ყეყეჩი გგონივარ, დალიჰარ? - ხმას აუწია ანდრეიმ. უფრო აცახცახდა სანთელთა შუქი. - ესოდენ ბილწი უმსგავსობის ჩამდენი გგონივარ?! -მამაკაცი მგონიხარ მხოლოდ, სრორდელო. ერთი უბრალო მამაკაცი. - მოუჭრა ეირინმა. ზურგი შეაქცია მან, საფარველი მოიფარა

ცივსისხლიანი - {თავი 3}

-ჰაჰ! ფოკუსი ჩაგივარდა, მორიელო! -თავში ნუ აგივარდება.-ირონიულად მიუგო ბიჭმა. -შეიძლება შენი გარეგნობით მოხიბლულ გოგონებს და სასმელით გაჭყეპილ ხელმოცარულ ბარის კლიენტებს ადვილად ატყუებ, მაგრამ მე არა... მთვრალიც ვარ, წამლებით გაბრუებულიც და შენი

შურისძიების დროა (ნაწილი 1)

კანადაში მიშოს ნათლია მელოდება ჩემი იმედი, მეორე იმედის თითები კი ხელებში მაქვს მოქცეული და გამუდმებით ვეფერები, ძლიერი უნდა ვიყო და ძალიან მალე დავბრუნდე.

(გა)საოცარი (სრულად)

-რას აკეთებ?-ისევ იგივე კითხვა გავუმეორე. -ვთბები და გათბობ.-ხმაზე მივხვდი, იღიმოდა. თითქოს მორიდებით, მაგრამ მაინც მოვხვიე ხელები და უკვე გაყინული ცხვირი მის სველ ყელში ჩავრგე. მომნატრებია.

მინდოდა მეთქვა

რამდენი ღიმილი გეტევა მაჯაზე? სიტყვები, რამდენი ჩაყლაპეს თვალებმა? მოვედი... მინდოდა მეთქვა რომ მიყვარდი. დავიწყე, თუმცაღა კვლავ ენა დამება.

ცივსისხლიანი - {თავი 2}

-ხეპრე!-ჩაისისინა გოგონამ ბრაზით. -გავიგონე!-გამოსძახა გაბრიელმა კარს უკნიდან. ანამ ზიზღით დამანჭა სახე , კარისკენ გაიხედა და ენა გამოუყო. -დავინახე!-გამოსძახა ისევ ბიჭმა.-კარს ჭუჭრუტანაც აქვს!