მეტრო (დასასრული)

-მოდი. - გაშალა ხელები მან. - მოდი, ჩანაფიქრი შეასრულე და მე სახლში წაგიყვან. ადრეც გითხარი, ახლაც გეუბნები, რომ არ უნდა დამალო ის რაც გულში გაქვს, მითუმეტეს შენს საყვარელ ადამიანებთან. ისინი ყოველთვის გაგიგებენ, ყოველთვის დაგაფასებენ და ეყვარები

აბლაბუდა მეშვიდე თავი

- არ მითხრათ, რომ ამით დასრულდა თქვენი შეხვედრა. - რატომღაც სულ სხვანაირად წარმომედგინა მათი გაცნობა, ვაღიარებ ნაწილობრივ უკმარისობის შეგრძნებაც კი დამიტოვა და ცნობისმოყვარე თვალებით მივაჩერდი. - ხომ გეუბნებოდი, არც კი ცდილობდა ჩემ მოხიბლვას. ეს

ნადირობა(დაბრუნება)№9 +18

-რავიცი,ვერაფერი ვერ გავიგე იმდენი რამეა.. რა წაიღეს, ან რა გატეხეს...ბებიაჩემს შეიძლება ჰქონდეს აღრიცხული ნივთები და გამორიცხვის პრინციპით თუ ვიხელმძღვანელებთ-გაეცინა ნიკას და თვალები მოისრისა. -ეს ავეჯი გადასაყრელია ტო.

გეგმა "ბ" #2

-იცი მაინც ვისი შვილი ვარ?-წელზე ორივე ხელი დაიკრიფა ნეკამ და ჯიუტად მიაშტერდა. -მამაშენი ღმერთიაა?! -ღადაობ?!-სიბრაზისგან ტუჩები აუთრთოლდა ლოლაშვილს.

აბლაბუდა (მეექვსე თავი)

მე და ელენეს საუბარი მობილურზე შემოსულმა ზარმა შეგვაწყვეტინა. - სად ხარ გოგო, ამდენ ხანს? - აშკარად მოთმინების ფიალა ავსებული ლამის გაჰკიოდა თიკო. - საავადმყოფოში, ხომ გითხარი დილას. - დედაშენი ვნახე, ჯერ კიდევ არ მოსულაო რომ მითხრა, ვინერვიულე.

მეტრო - ლეგენდა (თავი 13)

დონი ერთ ადგილს ვერ პოულობდა, რასტი კი შედარებით მყუდროდ მოკალათებულიყო ძველ დახვეწილ ტახტზე საზურგით და პატარა შუშის მაგიდაზე დაყრილ გაზეთებს მისჩერებოდა. ისინი მართლაც თარიღდებოდნენ წინა საუკუნის დროით, რაც მოწმობდა იმას, რომ ასაკოვანი მამაკაცი,

მეტრო (თავი 12)

უფსკრულის კედლები ჯერ მიწის პირობაზე საგრძნობლად გაწითლდა და მისგან სიმხურვალის წვეთები გადმოდინდებოდა, შემდეგ გადამდნარ ლავად ქცეულა და ბოლოს მყარ მასად, რომელიც ლითონის მადანზე უფრო მუქი შეფერილობის და მკვეთრი, მძაფრი სურნელის მქონედ იქცა. თვალები

ნადირობა(დაბრუნება)№8

-მიყვარხარ. -ვიცი... -მე ამოვიდე და ბებიაშენი ფანჯრიდან გადმოვაგდო თუ, შენ ჩამოხვალ და უბრალოდ ჩამეხუტები?-სიცილი აუტყდა დათუნაშვილს.

ბურუსით მოცულნი

უკან გამობრუნდა,მისთვის ცქერაც კი საკმარისი აღმოჩნდა,მეტიც კი.გულის შეტევისთვის სრულებით საკმარისი,რომ ეგონა ყველაფერი კალაპოტში ჩადგა,მაშინ გადმოსკდა ყველაფერ ვულკანივით და მდუღარე ლავა ჩამოედინა სხეულში.

აბლაბუდა (მეხუთე თავი)

არაფრისმთქმელი გვერდი ჰქონდა, იმის დადგენაც კი გაგიჭირდებოდათ გვერდის მფლობელი ქალი იყო თუ მამაკაცი. აშკარად ახალი დარეგისტრირებული. სულ ორიოდე კომენტარი და ისიც ჩემ რომანზე. მიქებდა წერის სტილს, გადმოცემის მანერას, იწონებდა სიუჟეტს და აღნიშნავდა,