' გრავიტაცია ' (9)

-ნუ მიედ-მოედები რაღაცებს,თუ ღმერთი გწამს,არ ვარ შეყვარებული,უბრალოდ ადამიანი ვარ მეც და განცდები მაქვს. -და,თუ საიდუმლო არ არის,რას უკავშირდება შენი განცდები? -დაინტერესდა თენგო ,-არა,განა ვერ ვხვდები,მაგრამ მინდა შენი პირით მოვისმინო,-თქვა მან და

' გრავიტაცია ' (8)

-სიმთვრალე ხოარ შემოგერია ჩემო თენგო? - სიცილით ჰკითხ ალექსანდრემ - რა შედარებებია,ამხელა ლექტორი კაცი ვარ. -მე სიმთვრალე შემომიერია,აი შენ კი სიყვარული-ჩემო ალექსანდრე...

როცა წახვედი +18 (დასასრული)

- იცი, გადავწყვიტე, რომ წიგნი დავწერო - გამოვუტყდი ჩურჩულით. - რაზე? - იმაზე, თუ როგორი საშინელება იყო, როცა წახვედი. - იქნებ, დაბრუნებაზე დაგეწერა? - არა! „როცა წახვედი“ უფრო კარგად ჟღერს.

როცა წახვედი (12)

- გაგიჟდი? გადაირიე? - მიყვიროდა და სახეში წყალს მასხამდა. - რა გინდა? - ვიღაცას ეჩხუბებოდი. - რაა? - მეგონა ხუმრობდა, მაგრამ ორი აყლაყუდა კაცი რომ დავინახე ჩემსკენ მომავალი, მერე უკან დახევა ვამჯობინე. - უნდა დატოვოთ შენობა - გამომიცხადა ერთ-ერთმა.

აუხდენელი ნატვრა

გულზე მაწვება სევდა აუხდენელი ნატვრის, შენზე ფიქრებმა შთანმთქეს, ეს გულიც ჩუმად ტირის. ვერდაბადებულ ღიმილს ფიქრები შორით მიაქვს, დრამაც თავისას შვრება გულის სიღრმეთა შორის;

სიცარიელე გვითრევს

ვდგავარ ნაპირზე ჩუმად, ძაძით მოსილი ტანით, ვინამავ თვალის უპეს ძლივს შესამჩნევი ნამით, ფიქრი ფიქრს მისდევს, მაგრამ ტალღის ხმა მაინც მესმის, ეს სიხარულის გზაა თუ უიმედო მგზავრის ?!

არ გააციო!

არ გააციო, დღე ისედაც გაყინულია, თოვლივით ქორფა შუადღეებს მოჰხვიე ხელი, მერე რა, თუკი გაღიმება ასე რთულია, მე ჩვენ გაზაფხულს დიდი ხანია რაც უკვე ველი.

როცა წახვედი (11)

ასჯერ მომკლეს და ასჯერ გამაცოცხლეს ამ თვალებმა. - ვიცი, რომ გაგაბრაზე. - გინდა, მეც გაგაბრაზო? - მკითხა მან. თმა ყურზე გადამიწია, კისერთან მომიტანა სახე და ისე ჩაისუნთქა, როგორც მე ვინახავდი ხოლმე მისი სურნელის მარაგს ფილტვებში. - არა - ამოვილუღლუღე

გავემიჯნები - ერკე მიდასი

გავემიჯნები - ცებს, მიწებს გადაღმა სანთლებს ვენთები, სუფთას, კრისტალურს და სიყვარულის ხეებიც გადახმა გზად შორეთში ვერ ვამჩნევ ნაკადულს.

ცირკში (ნაწილი პირველი სრულად)

ცირკს აქვს არჩეული ტრაექტორია, რომელსაც წლიდან წლამდე იმეორებს. მისი მიზანი ბუნდოვანია და სასტიკ გარემოცვაში ნელ-ნელა იმსხვრევა.