"ჯვარი"

-როგორც საურმედ დატოვებული გზა,ისე მოჩანს ბილიკები საფლავებს შორის. ნეტავ,ჩემი ურემი როდის გაივლის რწევა-რწევით,ამ გზაზე..

"ზიგარა"

-გამწყვიტა წელში ამ ოხერმა,უჰ,- სიმწრით წამოიძახა ზიგარმა. -ცოტაც გაუძელ,ზიგარ,ცოტაც,-ვეცადე სიტყვით მაინც დავხმარებოდი,სხვა მეტი არაფერი შემეძლო.

"თალასა"

ზღვის სანაპიროზე ვიჯექი და ვუყურებდი ნარინჯისფერ მზეს,რომელიც ნელ-ნელა ეპარებოდა ზღვას და ურცხვად აპირებდა მის მკლავებში ჩაძინებას. მონუსხული შევყურებდი სამყაროს სასწაულს.

"ხუთი ბოქლომი" (სრულად)

-ჯერ ბოლომდე არ გასაღებულა!-შეუსწორა რიტამ. მართალიც იყო, არ იცოდნენ,რომ ზუსტად იმ დღეს, ჯერ არ დაწყებულ რომანს თავშივე მოვკვეთე ფეხები.

"მეფე"

-გუ-გუ, გუ-გუ,-ჩემმა მბრძანებელმა პატარა სარკმელში ორჯერ გამაყოფინა თავი.მობეზრებული ხმით შევასრულე დავალება და სწრაფად შევხტი შიგნით.

"ლიფტი" (სრულად)

როდესაც ბაჩომ დამირეკა,ჩვენი სამშენებლო კომპანია იმ ტერიტორიაზე იწყებს კორპუსის მშენებლობას,რომელზეც დიდი ხანია ოცნებობო,სიხარულის ტაში შემოვკარი.

"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

●●●

აშუღებო, მეც მამღერეთ ბაიათი, ჩემს დარდებზეც ავატიროთ ქამანჩა..

"დემონის მდგმური" (სრულად)

მთავარ გზაზე საცობში გაბმული საყვირით ვეცადე გვერდის აქცევა სხვა ავტომობილებისთვის.რაზეც მძღოლების უკმაყოფილო შეძახილები დავიმსახურე. არც მე დავაკელი და სათითაოდ მოვიგერიე ხელების ქნევით.

"ხათაბალა" (ნაწილი 4 ) სრულად

ბოლო დროს ისეთი გულჩვილი გავხდი,ყველაფერზე მეტირებოდა.განსაკუთრებით ფილმების ყურებისას ვსლუკუნებდი და ვიცრემლებოდი.