არაფერია მუდმივი 1 თავი

ღამეა მთვარის გარეშე მხოლოდ პატარა ვარსკვლავებია ცაზე, რომლებიც არც კი ჩანან . მუქი შავი ღრუბლები მოდებოდა უსასრულო ცას, ყველაფერი შავ ბურუსში გახვეულიყო. სიბნელეში ვერაფერს დაინახავდით გარდა ადამიანების

შეუძლებელი არაფერია (2)

-ფუ რა იდიოტი ვარ! მაგრამ რა ჩემი ბრალია თუ თვალებში მე კი არა ეგვერ იხედება ნორმალურად! ხეპრე! უჟმური! ვირი! სათქმელი არც კი დამასრულებინა..-გზადაგზა მივდიოდი და თან ჩემს თავს ველაპარაკებოდი, რომ უეცრად ნაცნობი ხმა მომესმა -ანა!

შეუძლებელი არაფერია (1)

- სალამი ვუთხარი და გამოვედი, ისევ მომესმა ზურგსუკან ამაზრზენი კისკისის ხმა. ლექციები რომ დამთავრდა უნივერსიტეტიდან გამივედი და თან ვფიქრობდი დღევანდელ ინციდენტებზე რომ მოულოდნელად საშინელი შეჯახება

არაფერია დაუძლეველი (1)

-არაკ"ცო-მიაძახა გაღიზიანებულმა მამამისს და ფეხით გაუყვა ქალაქისკენ მიმავალ გზას, 15 წუთში კი უკვე ქალაქის ცენტრში იყო,იქ კი ტაქსი გააჩერა და აეროპორტში წავიდა, რაგან რუსეთის მოქალაქე იყო დიდი არაფერი სჭირდებოდა, ბილეთი იყიდა მოსკოვის მიმართულებით

და მაინც როცა გიყვარს შეუძლებელი არაფერია..!

ყურში ჩაესმოდა ზღვის ტალღების ხმა, ზღვიდან წამოსული ნაზი სიო ელამუნებოდა მის ნაზ სახეს, იჯდა თეთრ ქვიშაში და გაჰყურებდა ჰორიზონტს, ყველაფერს ნათლად შეიგრძნობდა, უნდოდა ებრძოლა და დაემარცხებია ეს ტკივილი, მხოლოდ მისთვის, იმ ერთადერთისთვის, რომელიც