ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (5)

ნერვები ძალიან მეშლებოდა ალექსმა ლიზას წელზე ხელი მოხვია და წინ წავიდნენ ყურადღება სულ არ მოუქცევია მე უკან მივყვებოდი, ვერ ვხვდებოდი ალექსანდრე როგორი იყო ერთ წუთს ძალიან კარგად მექცეოდა, ჩემზე ზრუნავდა ახლა კი ყურადღებასაც არ მაქცევდა და სხვა

ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (4)

-სხვა გოგოს გაეკიდე ძალიან გთხოვ. ეს ვუთხარი და ბორბალზე ჩემი შავი ქუსლიანებით ფეხი მივარტყი (მაშინ არ მეტკინა, თუმცა მეორე დღეს ჩალურჯებულიც კი მქონდა) გზა ისე გავაგრძელე თითქოს არაფერი. მეგონა აღარ მომყვებოდა, იქნებ მართლა მინდოდა არ წასულიყო და

ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (3)

ცოტა ხანს გაჩერდა, თითქოს რაღაცაზე დაფიქრდა, მერე ქურთუკის საყელოებს მოქაჩა, ვერ მივხვდი რას აკეთებდა მისკენ მიმწია, ტანზე ამიკრა, ვეღარ ვმოძრაობდი, ხელები ქურთუკში მქონდა მოყოლილი. მისი სუნთქვა ვიგრძენი წამიერად ტუჩებზე, შემდეგ კი მართლა აღარ ვიცი

ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (2)

-შენ უნამუსო, ასე როგორ მომექეცი. სინდისი არ გაგაჩნია? გოგოს თვალები შუბლზე აუვიდა. ბიჭი გიჟივით შემობრუნდა აშკარად გაკვირვებული ჩანდა. მაშინვე ამოვიცანი მისი თვალები. ღმერთო რატომ დღეს უკვე მეორედ ვუწყობ ამ ბიჭს ისტერიკას. სიმართლე ვთქვა მესიამოვნა

ბაბნიკს მხოლოდ ქაჯი თუ მოარჯულებს (1)

თვალებს ვახელ, პირველად ყურში წვიმის წვეთების ხმა ჩამესმის, შემდეგ კი გამაყრუებელი კივილის. ოთახში სალი შემორბის, ის ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანია, თუმცა ამ მომენტში მზად ვარ გავპუტო. ბალიშებს მესვრის და მიძახის -კიდევ არ ამდგარხარ? ვერ ხედავ

ბაბნიკს ერთხელ და სამუდამოდ უყვარდება (სრულად)

ჩემი პირველი ისტორია რომელიც 13 წლისამ დავწერე . "გრამატიკა" მკვდარია ,გაცოცხლების შანსი ნულია :დ წერის სტილიც კატასტროფაა და ახლა რომ გადავხედე მივსხი რომ აშკარად დავიხვეწე.(რა თავმდაბალი ვარ)