გაგიხსენებ,გპირდები (6)

კულონში ჩადებულ სურათებს კარგად დააკვირდა. თვალს არ ვაშორებდი მის თითოეულ მოძრაობას და გამომეტყველებას. იმედი იმისა, რომ რამეს გაიხსენებდა ფუჭი აღმოჩნდა. დიდი იმედგაცრუება ვიგემე. -ესენი ჩვენ ვართ? - იკითხა ისე რომ სურათს თვალს არ აშორებდა. -ხო,

გაგიხსენებ,გპირდები (5)

სალომემ უხეშად მომიშორა და ისეთი სახით შემომხედა, თითქოს პირველად მხედავდა. ვერაფერი გავაცნობიერე. მინდოდა მის თვალებში რამე ამომეკითხა, მაგრამ მხოლოდ ის დავინახე, რომ უცხოსავით მიყურებდა. ხმა ვეღარ ამოვიღე. ადამიანი, რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნა სხვა

გაგიხსენებ,გპირდები (4)

ინსტიქტურად სალომესკენ გავექანე, მაგრამ დამაგვიანდა. მიწაზე უგონოდ, უმწეოდ ეგდო. სიცოცხლის ნიშანწყალი არ ემჩნეოდა. მის დანახვაზე თვალები დამიბნელდა, კინაღამ წავიქეცი, მაგრამ თავის ძლივს შევიკავე, გაფითრებული სახით სალომეს მივვარდი და მის გონზე

გაგიხსენებ,გპირდები (3)

-მიყვარხარ, - ჩუმად ვუთხარი და სამზარეულოში გავედი. ყავა დავისხი და სიგარეტის მოწევა დავიწყე. უცებ კისერზე სალომეს ნაზი ხელები შემომეხვივნენ, ისე რომ სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევდნენ. -იკა, დიდი მადლობა, ულამაზესია, ძალიან მომწონს, მიყვარხარ, -

გაგიხსენებ,გპირდები (2)

ბაღში გვიანობამდე ვიყავით .სალოს მაინც არავინ ელოდა სახლში.მშობლები 2 წლის წინ დაეღუპა. ღმერთო, რომ წარმოვიდგენდი რომ მარტო იყო გული მეკუმშებოდა. მაგრამ მარტოობას არ ვაგრძნობინებდი. სულ მის გვერდით ვიყავი და ყველანაირად ვცდილობდი მისი გული

გაგიხსენებ,გპირდები

გაზაფხულის სურნელით გაჟღენთილ ქუჩებში ნელა, ხელჩაკიდულები ვსეირნობდით. მხოლოდ მე და ის. მაღალი ლამპიონები სადაც წავიდოდით ყველგან გზას გვინათებდნენ, თითქოს ფეხდაფეხ დაგვყვებოდნენ. ირგვლივ მდუმარება მეფობდა. ჩვენც არ ვარღვევდით ამ გაბატონებულ სიჩუმეს