ესეც გაივლის
თოვს...ციდან მოწყვეტილი ფანტელები ერთმანეთის მიყოლებით ცვივა და მიწაზე ქრება.ყინავს ან არ ყინავს...უკვე ვეღარ ვგრძნობ...ჩაფიქრებული მივაბიჯებ ლამპიონებით განათებულ ქუჩაზე და ვფიქრობ.თურმე რამდენი გრძნობის დატევა შეუძლიაესეც გაივლის I
ესეც გაივლის როდესაც ტელეფონს დავხედე გული შემეკუმშა, თითქოს ისე მიიწურა და დაპატარავდა რომ ვეღარც ვგრძნობდი მის არსებობას. ეს იყო ზარი რომელმაც გონებაში ამომიტივტივა წარსულის მიძინებული ტკივილი. მოგონებები სურათებივით იცვლებოდნენ ჩემს წინ და უამრავესეც გაივლის...
ესეც გაივლის... გაცვდა, გაქრა, თან ისე, როგორც არასდროს არვის ჰქონია შანსი გაუჩინარების. კარებს მიღმა იმალება ის რეალობა, რომლმაც ესე მიმჯღაბნა და არც ეგ იკმარა და ის ფურცელიც გადააგდო, სადაც ჩემს დახლართულ გზას მივუყვებოდი... უცბად დაბნელდა...ესეც გაივლის...
ვარდისფერი სათვალე ჯერ კიდევ ღრმა ბავშვობაში დავკარგე...მას შემდეგ ყველაფერი შავ-თეთრი გახდა...თუმცა თანდათან თეთრი ფერი'ც შავმა შთანთქა და მას შემდეგ დავდივარ ასე უკუნით სიბნელეში..სადაც დრო და დრო გამოჩნდება ხოლმე პატარა წერტილებად მზისესეც გაივლის... (სრულად)
- ვინც უყვართ ისე არ ექცევიან როგორც შენ მომექეცი! - გავაწყვეტინე კვლავ. - ამიტომ... - გააგრძელა მან, - ლიზი თუ არ გინდა ძალიან ცუდად მოგექცე ნელ-ნელა შეეშვი მაგ სიყვარულობანას, თეონას მალე გავეყრები და... - შენ მართლა ხომ არ გაგიჟდი მიყვარს თქო ვერტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.