ის რაც არ ვიცი (დასასრული!!!)

იმ საღამოს ჯერ კიდევ თბილოდა, თბილოდათ უბატრონოებს რომლებიც ღამის გატარებას რომელიმე ბუნკერში აპირებდნენ, თბილოდათ მერცხლებს ზუსტად იმ მერცხლებს რომლებსაც ხეზე ჯდომის მეტი

სიყვარული ნათელ ფერებში (გიორგი ყელბერაშვილი)

ადამიანებს ნუ ენდობი! არა იმიტომ, რომ მათზე უკეთესი ხარ... არამედ იმიტომ, რომ საკუთარ თავსაც არ ენდობი და არც არასდროს დაივიწყო, რომ შენ თავადაც ადამიანი ხარ. ნურც სხვისი ცოდვები გაგაკვირვებს, რადგან მასში არაფერია სასწაულის რათა გიკვირდეს. არც

სიყვარული ნათელ ფერებში (გიორგი ყელბერაშვილი)

ოთახში ღია ფანჯარაა, საწერ მაგიდაზე 2 კოლოფი სიგარეტი და ნახევრად ცარიელი ფინჯანი ყავა დევს. მე კიდევ უშედეგოდ დავყურებ ცარიელ ფურცელს და ვცდილობ რაიმე ახალი შევმატო ნაწარმოებს, რომლზეც უკვე დიდი ხანია ვმუშაობ. შესაძლოა სიგარეტის უსიამოვნო სუნი

"წმინდა გიორგი"

კაბადოკიელ ქრისტიან ოჯახს, წმინდა გიორგი მოევლინება, საკვირველმომქმედ მთავარ მორწმუნე, უძლეველ ძალით მოედინება,

გაიტაცე ბებიაშენი! (სრულად)

საბოლოოდ ვფხიზლდები და ისევ მარცხენა ლოყაში ვაწნი სილას,მგონი ამ ჯერზე უფრო მწარედ უნდა გამომსვლოდა. გახარებული გონება ჩირლიდერების პომპონებს იქნევს და ათასნაირ სალტოს აკეთებს,გული კი ნათელაშვილივით იმუქრება ჩემი დროც მოვაო. სანამ მისი ბრწყინვალება

ელენა და გიორგი

როგორც თითქმის ყველა ნაწარმოებს ახასიათებს და დასაწყისში შესავალით მოგვესალმებიან ხოლმე, მეც არ ვუღალატებ ჩვეულ წესს და ორიოდე სიტყვას გეტყვით იმ ამ ამბის შესახებ რომელიც ვფიქრობ რომ უნდა იცოდეთ. მინდა მე და ჩემს ცოლზე გიამბოთ, უბრალოდ ვფიქრობ რომ

შემოდგომის გაელვება(იმ უცხო ქალს)-გიორგი ქადაგიძე

...წვიმა ასველებს და უძერწავს ნატიფ მკერდს,სავსეს და ახარტულებს რიკულებით თეთრ კაბას ისევ ისეთი ღრმაა ეს ტკვილი წვიმა ვერ ავსებს...

ისევ მომწყურდი - გიორგი ქადაგიძე

მე სულ მთვრალი ვარ,შენი სურნელით მთვრალი და შენი სახე სიზმრებშიც კი აჩრდილად მდევდა ისევ მომწყურდა ეგ ტუჩები,ცოტათი მკრთალი და ეგ თვალები სიღმეში,რომ მარხია სევდა დავეხეტები,როგორც ლოთი ასე ეულად სხვებში დაგეძებ და გულს ამით ვაშორებ ხავსებს ტრფობის

გიორგი ზანგური ცა-მეტი

შენ მიხვდები, რომ დღეს იანვრის ცა მეტია, ვიდრე ადამიანთა ცრურწმენა რომ თარსი რიცხვია 13 ფერებს იცვლიან ცისარტყელები და ცა მეტია ფერებზე მეტი...

გიორგი არაბული - მე და შენ, ღმერთო

მე და შენ ღმერთო, ან მე და თქვენ, ან... (როგორც არი), არ შეგვიძლია, სხეული რომ წამებას მივცეთ, ზოგჯერ ისეთი მარტივია შეაღო კარი და კარის უკან დამწყვდეული ვერ ნახო სივრცე.