უთქმელი სიტყვების ღაღადი (დასასრული)

თქვენ წვიმის წვეთების ხმას უთქმელი სიტყვების სასოწარკვეთილ ღაღადად თვლიდით, ჩემთვის კი, როცა პალატაში დიტომ სიყვარული ამიხსნა, წვიმის ხმა სერენადა იყო, ახლა კი წვიმის წვეთები პატარა ცელქი ბავშვები არიან, იმ პატარას მსგავსი, რომელიც მალე ჩემს

მარტო' სული (დასასრული)

-თორნიკე ძალიან გთხოვ არ გინდა- შეეხვეწა ნიცა და დაფეთებული მისკენ მიტრიალდა-უბრალოდ გაგვიშვი... ყველაფერს უარესად ნუ გაართულებ!- თორნიკემ მის სიტყვებს ყურადღება არ მიაქცია და ატირებული პატარა გულში ჩაიკრა, მაგრამ მალევე დაუბრუნა ნიცას და ძლივს

ვიცეკვებთ დაისს ( დასასრული)

სიო არ მაშინებს, ჩემს უკან შენ ხარ მიმზერ ამაყად თაფლისფერ თვალებს.

ზღვარი (დასასრული)

ლილის ლოდინით მე და მართამ, საკმაოდ დიდი დრო დავყავით გარედ. ჩამოვმჯდარვარ ბარდიულზე და ვცდილობ პატარა გავართო.

წარსული წარსულში II (დასასრული)

_წარსული წარსულში დავტოვე და დაგიბრუნდი _თვალთან ახლოს ალუბლისფერ ყვრიმალზე აკოცა სრულიად არეულს _ჩემო მთვრალო ალუბალო

კომენტარის გარეშე (თავი 12) – დასასრული

_შენ ალექსანდრე დარჩია ხარ._თითები ფრთხილად აასრიალა მის თმებში._მთავრობის სპიკერი, პროფესიონალი მანიპულატორი. კაცი, რომელიც უძრავად დგას, სანამ სხვა ადამიანების სამყარო იწვის, რადგან დიდი სურათი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ინდივიდუალური მსხვერპლი.

სარკევ სარკევ მითხარი (დასასრული თავი 5)

თუ რამე ნიკაზე აზრს შემაცვლევინებდა სწორედ ის მზრუნველობა იყო, რასაც არც ისე სერიოზულად დაშავებული ანასადმი იჩენდა. თავიდან კი ვუყურებდი ეჭვით, მაგრამ ბოლოს მეც ვაღიარე, რომ იყო მათ შორის რაღაც იმაზე მეტი, ვიდრე ოდესმე ჰქონდათ ვინმესთან

მწვანე ლაქა ( თავი 24 დასასრული )

იმ საღამოს, როდესაც საავადმყოფო დავტოვეთ, ვაჟამ სახლში ყველა გააღვიძა და ეზოში შეკრიბა. არა მხოლოდ ოჯახის წევრები არამედ ყველა, დიასახლისები და მცველები. Ყველას უამბო ჩემი სახიფათო ორსულობის შესახებ და სთხოვა მისი სახლში არ ყოფნის პერიოდში

შეპყრობილი (დასასრული)

თვალს ვახელ და უცნაური შეგრძნება მეუფლება, ხელ-ფეხი გაკოჭილი მაქვს.... დაბმული მდგომარეობაში ვიმყოფები სადღაც ბინძურ ადგილას.

ნანგრევებს მიღმა 6 (დასასრული)

_ათასჯერ წარმოვიდგინე...რა იქნებოდა, რომ მცოდნოდა. რამის შეცვლას შევძლებდი?_გოგონამ თავი დაუფიქრებლად გაიქნია._შენს გვერდით უნდა ვყოფილიყავი, რაც არ უნდა მომხდარიყო. შენი ხელი დამეჭირა, როცა გეტკინებოდა, ცრემლი მომეწმინდა, როცა თავს ვერ შეიკავებდი,