არ ვიცი ახლა რა უნდა გითხრა

არ ვიცი ახლა რა უნდა გითხრა, თავს ვეღარ ვართმევ სიტყვებით სათქმელს, და მაინც არის ამ ქვეყნად ვიღაც, ღიმილს რომ გჩუქნის და გულს რომ გართმევს...

ვიცი, რომ მოხვალ!

ვიცი, რომ მოხვალ, მომიტან ვარდებს,წითელ ყვავილებს მე რომ მხიბლავდა...მერე გვირილებს ჩამიწნავ თმაში,და გამახსენებ როგორ გვიყვარდა!მოხვალ შეცვლილი ძველი თვალებით,და ძველ სიყვარულს კვლავ გამახსენებ,მე დანანებით გავხედავ წარსულს, და თუ წავედი ნუ

ვიცი მინატრებ

მომესურვილე ფიქრებში,შენთან წამოსვლა მომინდა,ვერ გაგიმხილე სათქმელი,თანაც უსიტყვოდ, შორიდან.გული საგულეს ვეღარ ძლებს,გარეთ გამოსვლას იჩემებს,თავდავიწყებით მიყვარხარ,შენ კი მაინც არ მიჯერებ.რა დაგიშავე ასეთი,რატომ მარიდებ ღიმილებს?!იქნება ის დღეც

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩემი დილა იწყებოდა ბექა სვანით და მთავრდებოდა ბექა სვანი,ვინ იყო ასეთი ეს ბიჭი ჩემ ცხოვრებაში რო ესე უეცრად შემოიჭრა...ვინ იყო?რა უნდოდა.სიმართლე გითხრათ ამ ბიჭის გაცნობა ძალიან მინდოდა...არვიცი რატო მან უბრალოდ ძალიან დამაინტერესა უნივერსიტეტში

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩვენ შემთხვევით არ ვირჩევთ ერთმანეთს...ვხვდებით მხოლოდ მათ,ვინც უკვე არსებობს ჩვენს ქვეცნობიერში.ზიგჯერ შენ უნდა თქვა უარი ადამიანზე იმიტომ არა რომ შენთვის სულერთია...არამედ იმიტომ რომ ესეა საჭირო. ჩანაცვლება ადამიანების კი სისულელეა,არცერთი

ვიცი რომ შევხვდებით

არ ვიცი ოდესმე კიდევ თუ შევხვდებით, არ ვიცი შეხვედრა ჩვენი ღირს თუ არა, ვიცი არ დაგვინდობს დრო ისევ წყეული სახეზე ნაოჭებს გაგვიჩენს უამრავს.

ვიცი წლები,ისევ შენს სიყვარულს მომთხოვს!(სრულად)

სამსახურიდან გამოსული ნელა მივუყვებოდი თბილისის თოვლიან ქუჩებს, რა საოცარი ხედი იშლება ჩემს წინ. აუჩქარებლად ავუყევი მთაწმინდის გზას აქაურობა ჩემთვის ბევრს ნიშნავს,ყოველთვის აქ მოვდივარ როცა უბრალოდ მარტო ყოფნა ან ფიქრი მჭირდება. თითები ერთმანეთში