ზღაპრული რეალობა (6)

თავი აწი და თავის საყვარელ თაფლისფერ თვალებს გადააწყდა,რომლებშიც თითოს სხვანაირი სხივი დაინახა.იმდენად მჭიდროდ ყავდა მამაკაცს მკერდზე მიხუტებული,მათი სახეები ერთმანეთს ეხებოდა.გაოცებული უყურებდა მასზე ერთი თავით მაღალ მამაკაცს,რომელიც აქტიურად

ზღაპრული რეალობა (5)

უმალ წამოხტა ფეხზე და სახლის კარი გამწარებულმა გაიჯახუნა.ჩქარი ნაბიჯებით გაიარა ეზო და ტროტუარს დაუყვა.არ აინტერესებდა რომ სველდებოდა,არც ის აინტერესებდა იმ ყეყეჩის გამო რომ ტიროდა.გული საშინლად ტკიოდა და ცდილობდა ცრემლებში ჩაეხჩო ის იმედგაცრუება

ზღაპრული რეალობა (4)

-არა სხვა დროს იყოს-თავი გაუქნია უხერხულობის გასაფანტად-ახლა საქმეს უნდა მივხედო,თორე ისეთი უჟმური უფროსი მყავს მტრისაასს-მეამიტურად გაუღიმა და სწრაფად წამოხტა ფეხზე..კარის გაღებას აპირებდა უეცრად ჩაათაის დამშეულ მზერას და ირონიულ ღიმილს რომ

ზღაპრული რეალობა (3)

მიმავალს თვალი გავაყოლე და ცოტა დამაკლდა ერბო კვერცი რომ არ გამექანებინა იმ გაშლილი მხარბეჭისთვის. საღამოს სახლში მისული,მთელი ღამე ჩემებს ვესაუბრე სკაიპით.თითქოს რაღაც მომენტში ისევ ერთად ვიყავით და მათ სითბოს რეალურად შევიგრძნობდი.-მენატრებით

ზღაპრული რეალობა

-მდივნის სირბილეს ვამოწმებდი-ავიჩეჩე მხრები და ენაზე გამეტებით ვიკბინე სიცილის სურვილი რომ ჩამეხშო. -ახლავე შეწყვიტე,თორემ დავივიწყებ ვინ ხარ და დამერწმუნე კარგი დღე არ გადაგდება.-გამაფრთხილებლად ასისინდა და ნათლად მიმახვედრა,რომ ჩემი ადგილი უნდა

ზღაპრული რეალობა

-ღმერთო ჩემო რა მოკლეა-აღშფოთებულმა ჩაილაპარაკა,თან ცდილობდა კაბა ქვემოთ დაექაჩა.რომ ვერაფერს გახდა თავი დაანება -ჩემი უფროსი მაინც ვინმე მოხუცი ბაბუა იქნება-თავს იმშვიდებდა და თავდახრილი მიუყვებოდა დერეფანს.უცებ ვიღაცას,რომ შეასკდა და ინერციით