წარსულის კვალდაკვალ თავი 16

სახლში იყო სოფო,კონსპექტებში ჩაერგო თავი და იმეორებდა,მაგრამ თავში არაფერი შედიოდა.არადა ხვალ გამოცდა ჰქონდა.ხვალ სრულდებოდა მისი ამდენწლიანი ტანჯვა და ახალი კარი იხსნებოდა,სრულიად სხვა,ახლა

წარსულის ნაშთი თავი მეორე

იმ წამიდან, როცა დედას მივუჯექი ვიცოდი დიდი ცოდვის მომაწილე ვხდებოდი. მამაჩემს რომ სულ პატიოსნად არ ჰქონდა ფული ნაშოვნი, ამას ვხვდებოდი მაგრამ დედაც თუ იყო გარეული რას წარმოვიდგენდი...

ნუ მეთამაშები.! (თავი 15 განახლება.)

-და მერე ვინ გითხრა რომ შენს მიტოვვებას ვაპირებ ვიკა.. -ხმაში სიბრაზე შეერია.-არ გესმის? მე არასდროს მიგატოვებ.! არასდროს.-ხელი მმომაშორა..-წადი.. დაფიქრდი. და იცოდე..- თვალები ჩაწითლებოდა.-იცოდე მე არასდროს დაგტოვებ მარტო. მიყვარხარ..-

სამაგიერო - V თავი -

უცნაურმა ხმებმა გამაღვიძა. თვალის გახელას ვცდილობდი, მაგრამ ქუთუთოები იმდენად დამძიმებოდა ვერ ვერეოდი. ვერც ხელს ვწევდი, ვერც თავს ვამოძრავებდი, თითქოს სხეულში გამომკეტესო. ვცდილობდი გონზე მოვსულიყავი, გამხესენებინა რამ ჩამაგდო ამ დღეში, მაგრამ

მეც შემიყვარდა (თავი მერვე)

-მე მათეს ვესაუბრებოდი მგონი? მისმინე შევალ ვიკითხავ და გეტყვით პასუხს. გოგონებს მოვახსენე მათეს იდია, როგორც ყოველთვის მზად არიან გასართობად. ბიჭებიც მალე წავიდნენ და დაგვპირდნენ რომ საღამოს გამიგვივლიდნენ. დრო მალე გავიდა, სახლში წავედი და

სამიზნე (1 თავი)

-გასაგებია, თავისუფალი ხარ._ხელით ანიშნა კარისკენ და როგორც კი გავიდა ბიჭი თავადაც წამოდგა. უბრალო ფორმის მაისურზე მაშინვე მოიცვა ჯარისკაცის პიჯაკი და დერეფანში გავიდა. არ შეუწუხებია თავი იმაზე ფიქრით ასე სასწრაფოდ რა მოხდა,

ყველა გიჟია(1 და 3 თავი)

-თავდაპირველად მაინტერესებს გაქვთ თუ არა გეგმები მომავალი ერთი თვის განმავლობაში-არა-ყველამ ერთხმად წამოიძახა-მაშინ იქნებ მარტვილში წავსულიყავით?-კატის თვალებით მივაჩერდი-აუ ჯიგარი ხარ თათა

მეც შემიყვარდა (თავი მეშვიდე)

-არ წახვიდე! -ვუთხარი და ხელი მაგრად ჩავჭიდე. -კი მაგრამ ტასო... -გთხოვ, და ტასო არა ანას არ მეძახი შენ? -გაიღიმა და საწოლის კიდეზე ჩამოჯდა.-ნამდვილად გინდა რომ დავჩე? შენ ხომ...

სამი მიზეზი (20 თავი) დასასრული

-მომენატრე_ძლივს გაიგონა ჩურჩულით ამოძახილი ძილში და სახე გაებადრა. -მეც მომენატრე პატარა, მაპატიე, თანამშრომლებმა დამპატიჟეს, ერთ-ერთს დაბადების დღე ქონდა. -არაუშავს, სამაგიეროდ ახლა ავინაზღაურებ_ვნებიანი თვალებით ახედა ქმარს და არც მას უთქვამს

დაბრუნება (თავი 12)

-მიყვარხარ! -ლოყაზე ვაკოცე და მანქანისკენ წავედი. მძღოლის გვერძე ადგილი დავიკავე. სახლში მალე მივედით, ისეთი დაღლილი ვიყავი არაფრის თავი არ მქონდა, ეგრევე სააბაზანოსკენ წავედი. წყალი გადავივლე და