სვანეთში გამომყევი (თავი 4)

მძიმე კარი შევაღე და სასაფლაოს ეზოში შევედი.აქ აარასდროს ვყოფილვარ..უფროსწორად მას მერე არ ვყოფილვარ რაც მამაჩემი და ჩემი ძმა აქ გადმოსახლდნენ.არ მინდოდა მათი საფლავების ნახვა.არ მინდოდა დამეჯერებინა რომ ისინი აქქ ცივ მიწაში იწვნენ..არ მინდოდა

ბიჭი ჩიხიდან !!! 4 თავი

ლექციებზე დებილის სიფათით ვზივარ. საერთოდ არაფერი მესმის. მხოლოდ ლაშაზე ვფიქრობ. მაინტერესებს საედან გაიგო ჩემი სახელი. ნეტავ სხვა რა იცის ჩემზე, ანდაც რატომ დაინტერესდა ასეთი სიმპატიური ბიჭი ჩემნაირი უბრალო გოგოთი. საკუთარ თავზე არასოდეს მითქვამს,

სადღაც შორს... მთებში თავი 9

სოფო ამას არ ელოდა და საშინლად დაიბნა. ჯერ გაუძალიანდა და ბიჭისგან თავის დაღწევა სცადა , მაგრამ მერე კოცნაში აჰყვა და დაძაბულობამ გადაუარა. აღარც კი ეგონა რომ ოდესმე ასეთ სიამოვნებას ისევ თუ მიიღებდა.ისევ თუ იგრძნობდა მუცელში პეპლებს. გულის აჩქრებას

კიტი (საცდელი თავი)

ქუჩაში ადამიანები სწრაფად მოძრაობდნენ, ყველას ეჩქარებოდა წვიმას გასცლოდა და თბილი ოთახისთვის შეეფარებინა თავი. არავინ აქცევდა ყურადღებას ჭუწყიან, დახეულ ტანსაცმელში ჩაცმულ სამი წლის გოგონას, რომელიც სიცივისგან აკნკალებულ პატარა ხელს გამვლელებს

მაინც მიმატოვე (თავი 1)

ლინდა და დემეტრე ორი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებული ადამიანი. ორი უსაყვარლესი პიროვნება და მათი ალბათ სევდიანი ისტორია. წყვილი რომლის სიყვარული მისაბაძი იყო. ალბათ ადამიანი არ დადიოდა თბილისის ქუჩებში რომელსაც მათ შესახებ არ გაეგო! მათი

ბიჭი ჩიხიდან !!! 3 თავი

დილით კარგ ხასიათზე ვიღვიძებ. ვცდილობ მალე მოვემზადო, რაგდან უნიმდე მისვლა ფეხით მინდა, თანაც გარეთაც კარგი ამინდია. ჩემს ჟღალ თმას ვიშლი, დედიკოს ვკოცნი და გარეთ გავდივარ.

Magic always come with a price, deary! (თავი 2)

უკვე მოუთოვია. დეკემბერია ისეთი ცივი როგორიც ადრე მომწონდა. მოგატყუებთ რომ გითხრათ სუსხი მაწუხებს მეთქი რადგან ვერ ვგრძნობ უბრალოდ მახსოვს როგორი იყო და ვიემდოვნებ სანამ ისევ ვიგრძნობ არ შეიცვლება და ზუსტად ისეთი დარჩება როგორიც მახსოვს.

სვანეთში გამომყევი (თავი 3)

-ისიც ვიცი რომ ჩემგან გსიამოვნებს მელანოს დაძახება,რადგან მე ერთადერთი ვარ ვინც ასე მოგმართავს_თითქოს ჩემ ტვინში იჯდა და ჩემ აზრებს კითხულობდა..მართლა ასე იყო ,მისგან არ მწყინდა,პირიქით მიხაროდა -ზედმეტი ამბიცია გაქ დავით -სულაც არა,შენც ხომ იცი

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მეხუთე)

აქამდე ვერ მოვახერხე შემოსვლა და ეხლა ვდებ მეხუთე თავს, ცოტა პატარაა მაგრამ შემდეგი დიდი იქნება ,ამ გრძნობას თუ მოწონება ქვია, სიყვარული რა იქნება მაშინ,,-ახსენდებოდა ემას მიკის სიტყვები და მას ძლიერად ეხუტებოდა. მიკისთვის ეს იმდენად მოულოდნელი

იმედის შუქი / light of hope თავი 8

ესეც მერვე თავი მეგობრებო არვიცი როგორი გამოვიდაა შეცდომებისთვის ბოდიში. მის სახეს ვაკვირდებოდი მაგრამ ვერც ცინიზმი და ვერც არასერიოზულობა ვერ ვიპოვე არც შესაქებად ნათქვამ ჩვეულებრივ გაცვეთილ ფრაზას გავდა, ისევ არაფერი ვუპასუხე თავი ჩავხარე ჩვენს