ისევ თბილისი და ისევ თბილისელები (2)

არა, მაინც ვერ დავიჯერე, რომ აზრზე ვერ მოხვედით ვინ იყვნენ ამაშუკელები. ხო , ვერ დავიჯერე და ქალაქში გავედი მიკროფონით ხელში.

ისევ თბილისი და ისევ თბილისელები ( 1 )

საიდან დავიწყო არც ვიცი. ალბათ სულ თავიდან აჯობებს.შეიძლება გახსოვდეთ კიდეც ცნობილი ამაშუკელების ოჯახი. თუ არ გახსოვთ მე გაგახსენებთ. აი, ხო ყოველთვის არსებობდა თბილისში პიროვნება,რომელზეც აბსოლუტურად

თბილისელები #9

ხო,ვერ ალბათ ვერ ყველაზე საშინლად ვერ ეგეც ნიკუშას მიერ:) საერთოდ მე ნიკუშას მიერ ვიყავი წითელიც, ფერადიც, მოწყენილიც, გაღიზიანებულიც და ცხრა ცას გადაცდენილიც.

თბილისელები #8

ბაზარი არაა რა მანდ მართლა იყო კი,იყო. რომ დაგენახათ ? ამ ორი,უკანასკნელის თვალები ? დამიჯერეთ რა დამიჯერეთ,თქვენც გატოკდებოდით.

თბილისელები #7

ბანკიდან წლების შეგროვილი ფული გამოვიტანე და სახლში ამოწყვეტა გადავწყვიტე ჩემი ჭკუით:))

თბილისელები #7

კორპუსს მივუახლოვდი ნამდვილად არ მქონდა სურვილი სახლში ასვლის და ისევ ქსელებში ძრომიალის, რათქმაუნდა ისევ პირველის დანახვის გამო. სხვათაშორის კიდევ მეწვოდა ზურგი, ახლაც თქვენ თვითონ მოხოდეთ რატომ :))

თბილისელები #6

-ალბათ რა არასწორად იცი ყველაფერი_ ისევ ჩაეცინა. მაგიჟებს! -არაფერი, მხოლოდ ვიცი რომ არ ეხატები არცერთს გულზე, ნუ ხო კაი დათუნას ისე არა როგორც დანარჩენებს...

თბილისელები #5

ნიჟარაში სწრაფად ყოფს ხელს და ნერწყვს მძიმედ, ისევ თითქოს მწვანედ აგორებს. ამ კაცმა ყველას როგორ უნდა ავნოს ?! უკვე ჩვევად ექცა ინას ეს ხტომა, ერთხელ შესულა მასთან ,რაც არ დამთავრებულა სასიამოვნოდ.....

თბილისელები (4)

წითელ აბრაზე,დიდი ასოებით ამოტვიფრულ "apud"  გულში ვკითხულობ და შინგით შევდივარ. რათქმაუნდა კარზე დაკიდებული ზანზალაკები სიმღერით აცეკვდნენ.

თბილისელები (3)

-ტატაა,ტატაა! დაბრუნდი!_უკვე სახლიდან გავარდნილ ცოლს ეძახოდა პაპასკირი,მაგრამ უკვე გვიანი იყო. ტატა მუშაობას იწყებდა. -ის სი^იც ეხლა დაბრუნდა,ამის დედაშე^^ცი_გამწარებულმა გადაიცვა მაისური და სახლიდან გავარდა.