თქვი!

თქვი, რომ არასდროს არ გყვარებივარ, რომ ეს ზღაპარი ჩვენზე არ არის! რომ ის სიტყვები ჩემთვის ნათქვამი, ჯერაც ყურთან რომ მელამუნება

შემოდგომის ქარი

ვხედავ,როგორ ნაზად არხევს შემოდგომის ფოთლებს ქარი ყველაფერი შეიცვლება და გამოვა მალე დარი ვხედავ,როგორ ტირის ისევ სევდიანი,ჩუმი ვერხვი დაბრუნდები,მეტყვი იმას,რაც წარსულში ვერა,ვერ თქვი...

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 3

-კლიენტი? ასე უნდა უცინო ყველა კლიენტს? ალბად რომელიმე კლიენტმა რომ გითხრა საწოლში შემოგიწვებიო,შენც დათანხმდები. -რა თქვი? რა თქვი,გაიმეორე.უყვირა მართამ და გაშლილი ხელი სახეში გაარტყა ვახოს რომელიც გარტყმას არ ელოდა და გაშტერებული უცქერდა მართას.

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (3)

"დღეიდან ყველაფერი სხვანაირად იქნებაო" გაიფიქრა და ადგა... თაროზე დაკეცილ შავ ტანსაცმელს გახედა.. დიდხანს იფიქრა ისევ შავი ჩაეცვა თუ არა მაგრამ ბოლოს უჯრიდან მუქი ლურჯი კაბა ამოიღო და ის მოირგო ტანზე.. შავი ჟაკეტი მოიცვა, თმა მაღლა აიწია, ჩანთა აიღო

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (2)

-გვიანია ჩემ ბიჭო გვიანი .. თქვა სიცილით მარიამმა და თავის ძმას გახედა რომელიც სამზარეულოდან მოდიოდა გაბადრული სახით... ცარიელი.. - ბიჭო აბა ყავა? -კითხადა ინტერესით მიაშტერდა.. -ფუუ.. ჯანდაბა.. დამავიწყდა, სოფიომ დამირეკა და ლაპარაკში გავერთე -თქვა

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (1)

კაფეში ფანჯარასთან მდგონ მაგიდაზე იჯდა მარიამი და გაჰყურებდა წვიმისგან საველებულ ქუჩას სადაც ადამიანები სწრაფი ნაბიჯებით მოძრაობდნენ... აპრილის 6 რიცხვი იყო, უკვე მესმე თვე გავიდა.. ტკივილით სავსე მესამე თვე.... ანუკის გარეშე უბრალოდ სუნთქვა უჭირდა