ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან...(თავი 4)

-კარგი დავრჩები ამ ერთხელ..ჩავილაპარაკე , რასაც ლიზას გახარებული წამოყვირება მოჰყვა ოთახში ხტუნაობა დაიწყო რასაც დედამისი საყვედური მოჰყვა, შემდეგ ეკას უთხრა ოთახი მოემზადებინა თვითონ კი ზალაში გავიდა, ლიზამ მე შემომხედა შემდეგ კი თავისი ოთახისკენ

ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან... (თავი 3)

ჩემს ყურთასმენას ალექსანდრეს ხმა რომ მისწვდა , რომელიც ღიღინებდა -ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან, გადმოვარდა ია კაბა დაიხია, ნუტირხარ ია ახალს გიყიდიან, მე ახალი არ მინდა ძველი მირჩევნია... ნელა შევბრუნდი და მტრულად გავხედე მომღიმარ ალექსანდრეს ჩემი

ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან... (თავი 2)

-კაიკაი წავედი ,გაკოცეე.. კარგად... დავემშვიდობე და მობილური გავთიშე, ჩადების დროს ფეხი ამიცდა და მანქანას მივეჯახე წინიდან ( ჯანდაბა შენ თავს ელა, და ჯანდაბა ამ მანქანის პატრონს აქ რომ გააჩერა, წამით შევავლე თვალი და თითქოს მეცნოო თუმცა ფიქრები

ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან...

რომ გეკითხათ საიდან დაიწყო ჩემი ცხოვრების უბედური ნაწილი გეტყოდით რომ 8 წლიდან დიახ სწორად გაიგეთ... განა მე არ მქონდა უდარდელი ბავშვობა ანდაც არ ვუყვარდი ჩემს მშობლებს ან არ მანებივრებდნენ... თუმცა ხდება ცხოვრებაში რაღაც გადატრიალება რაც სამუდამო

ია'სამნის_ფერი

სევდა მოერია გრძნობას. ახლა... ია_სამანია სერი. ახლა გადაიღებს წვიმაც... მაგრამ დაიწყება შტორმი. ჩემი არაფერი შეგრჩა. გარდა ია'სამნის_ფერი. ფიქრით განისლული ზეცა თვლემს და არად აგდებს სევდას. წამით შერხეული კაბა,

ფილფანი – ნი – სვანი ადამია – ია – მეგრელი ნი – ია ნია

ლიზა ანდრონიკაშვილი და თათა ადამია ბავშვობის მეგობრები არიან, ბაღიდან ერთად მოდიან და ოჯახებითაც მეგობრობენ. სულ პატარები იყვნენ მშობლებმა მეზობლად რომ იყიდეს სახლები და აი იმ დროიდან დაიწყო მათი მეგობრობაც.