ა.ა. კვლავ შენდამი გრძნობებს ვეწირები

ახლა რომ მქონდეს გამბედაობა, ალბათ მოგწერდი, გთხოვდი შეხვედრას. მე შენ მიყვარხარ, არ მედავო რა, მუდამ ვაგრძელებ შენთან ვედრებას.

ცრემლი არაა... მე ძვირფასო კვლავ სისხლი მომდის...

ცრემლია არაა... მე ძვირფასო კვლავ სისხლი მომდის, ისევ ვაგდივარ ,განწირული სიცოცხლის ზღვართან. ახლა რაღა მჭირს ?!... ახლა უკვე ვიცი რა მომდის, ვერ ვბედავ, ისევ რომ მივხოხდე ნანატრის კართან.

კვლავ უიმედოდ მიყვარხარ

ქარმა წამიღო, თოვლმა დამფარა უმტკივნეულო გრძნობას გამყარა წვიმამ კი სახე მე დამისველა მან მე დამალპო და არ მიშველა ამ შემოდგომის და ზამთრის დღეებს ჩემთვის არ მოჰყვა ეს გაზაფხული სექტემბერს, თებერვალს, მათ შორის თვეებს

კვლავ

გლოვის ზარების ამაყი რისხვა დაჩოქილ ღამის თვდებად იქცა ჩაწოლილ ბურუსს სალამი მისცა არსად ჩქარობდა,ჩემს თავთან იჯდა ვატყობ,მიბიძგებს,დავტოვო მიწა გულის სიღრმეში შენც ხომ ეს გინდა და მთელ სივრცეში ტკივილი წვიმდა

მე ხომ მაგ დარდში ჩარჩენილი კვლავ შემიყვარდი..!

იცი? დაგიცდი, რად მაკმარე დღეის ნადარდი? მე ხომ მაგ დარდში დარჩენილი კვლავ შემიყვარდი?! რისთვის ვიცოცხლებ მეთქი, დარდებს, გაათნაკეცებს.. მაგრამ რა ვუყო, რომ სიცოცხლეც შენ ერთს დაგეძებს..

კვლავ დავინახავ მზეს

ეს ამბავი არის 16წლის სოფიო გვეხელიძეზე რომელიც სკოლის მოსწავლეა ყავს დაქალი ნინი მისი კლასელია და ბავსობის მეგობარი ასევე ძმა ყავს ალექსანდრეე რომელიც გვერდში უდგას ყველაფერში ხოლო მოვლენების შემგეგ მის ცხოვრებაში იცვლება რაღაცები რომელსაც გაიგებთ

მენატრები კვლავ !

თავდება..! რაღაც უმიზეზოდ ისევ მთავრდება.. მე კი ისევ ისე ვარ.. ღამდება..! უჩვეულოდ ისევ ღამდება..! მე კი მენატრები კვლავ..

სტანისლავ ბონდარენკო კვლავ თბილისშია - მსახიობი საკუთარ სახლს

სტანისლავ ბონდარენკო „ცეკვავენ ვარსკვლავებში“ გამარჯვების შემდეგ ფანებს ძველებურად უყვართ. მის შესახებ ყველანაირი ინფორმაციის მოპოვებას ცდილობენ. ამჯერად ხმა გავრცელდა, რომ ის თბილისშია. გავრცელებული ამბის გადამოწმებას სტანისლავის ფანები მზია

ნამსხვრევებს მიღმა(5)მათი თვალები კვლავ შეხვდნენ ერთმანეთს..

წინ.. იქვე შუშის ნამსხვრევებს მოკიდა ხელი და თვალები დახუჭა.. მეორე ცდას მიჰყვა მესამეც,მესამეს მეოთხეც,მაგრამ ევა ვერ ბრუნდებოდა წარსულში.. ოთახში მზის პირველი სხივი შემოიჭრა.. მთელი ღამე სარკის წინ თეთრად გაათენა,ამდენი დგომისგან ფეხები

შეხვედრის ადგილი კვლავ სასაფლაო...

აი ისიც... მძიმედ გააღო სასაფლაოს ,,ჭიშკარი" ღრმად ამოისუნთქა და საფლავის ქვას კოცნა უწილადა, მერე იქვე ჩამოჯდა და მისცა ფიქრებს გზა ფართო. არა, არა შევცდი, რა დროს ფიქრებია როგორც ყოველთვის ლაპარაკი დაიწყო... ისე ამ გოგოს, რომ ვუყურებ გული